admin – Pagina 15

Internationale Vrouwendag (8 maart)

Internationale vrouwendag 2017 staat voor de deur. Een symbolische dag om de geschiedenis, actuele status en toekomst van het ‘vrouwenslim’ te overpeinzen. Het verleden heeft er niet goed uit gezien. De rib van Adam is flink gekneusd geweest, en nog. Afgezien van vage verhalen over amazones die er een matriarchaal (vrouwendominant) systeem op na hielden, zijn vrouwen óf slaven door de geschiedenis heen óf horigen óf een combinatie in het gezin en de samenleving geweest. En in grote delen van de wereld zijn ze dat nog. Het hele bestaan van die vrouwen daar is onderdanigheid, keihard werken en vaak nog afgeranseld worden. Er zijn zelfs nog tientallen miljoenen vrouwen die het weinige lichamelijke genot dat voortplanting zou kunnen brengen is afgenomen door besnijdenis. Naast de gemeenschappelijke drang naar seksualiteit, voortplanting en een variabele hoeveelheid romantiek, is er blijkbaar tussen man en vrouw, individueel en maatschappelijk, een zekere concurrentie om wie de meeste of uiteindelijke macht heeft. En de grotere spierballen van de man lijken dat in zijn voordeel te hebben beslist.

Het is ondertussen een stuk beter geworden voor de vrouw, althans in de westerse cultuur. Officiële gelijkheid met de man, zeker als individu. Op maatschappelijk terrein is er officieel ook gelijkheid en is in de praktijk grote vooruitgang geboekt. Maar er zijn nog achterhoede gevechten op de arbeidsmarkt en in het huishouden. Wereldwijd verdienen vrouwen 24 % minder dan mannen. In de meeste niet-westerse culturen gaat het ook gestaag de goede richting uit met politieke rechten, deelname aan onderwijs en sociaaleconomische activiteiten.
Er is nog veel te doen. Wet- en regelgeving zijn veelal op orde. De Verenigde Naties hebben een revolutie van verwachtingen en talloze programma’s opgezet in ontwikkelingslanden voor de emancipatie van de vrouw. Daar moet nog veel van de wetgeving en het officiële beleid in de praktijk zijn weerslag vinden. En dat zal tijd vergen maar de beweging is onmiskenbaar in de goede richting.
En wat voor de toekomst hier. De emancipatie van de vrouw (gendergelijkheid) is een van de kernen van de duurzame ontwikkelingsdoelen De Nederlandse overheid wil dat vrouwen en mannen gelijke rechten, kansen en verantwoordelijkheden hebben. Een belangrijk doel van het emancipatiebeleid is dat vrouwen economisch zelfstandiger worden. Daarvoor moeten meer vrouwen aan het werk. Ook moeten werk en zorgtaken beter verdeeld worden tussen mannen en vrouwen.
Het thema voor Internationale Vrouwendag dit jaar draait om vrouwen in de veranderende wereld van arbeid (zie hierna en ook http://www.internationale-vrouwendag.nl/). Het glazen plafond moet doorbroken worden . Uiteindelijk zal er een quasi-gelijkheid tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt bestaan. Wat ook zijn weerslag zal vinden op een meer gelijkwaardige verdeling van opvoed- en huishoudelijke taken.
Hoe zal zich dit vertalen op het interpersoonlijke niveau, in samenlevingsvormen en huwelijken?
Grotere verantwoordelijkheden voor vrouwen in arbeid en maatschappij zullen meer realiteitszin en minder romantiek in samenlevingsvormen tussen man en vrouw brengen. Hoe kunnen twee prima donna’s succesvol en duurzaam samenleven? Zal de macht van de liefde, de liefde voor de macht overtreffen en na-ijver tussen partners vervangen worden door betere samenwerking? Potentieel kunnen twee samenwerkende, gelijkgerichte partners superprestaties leveren voor gezin en maatschappij. We dienen onze sociale/emotionele intelligenties en onze communicatievaardigheden te ontwikkelen om zoveel mogelijk zeker te stellen dat er een teamspirit in het huwelijk, een huwelijk van gelijken gaat gedijen.

Addendum: de verschillen tussen vrouwen en mannen worden kleiner

Er is de afgelopen jaren veel veranderd in de arbeidsdeelname van de Nederlandse vrouwen. Mede hierdoor is het aandeel economisch zelfstandige vrouwen in 10 jaar tijd van 46% naar 54% gestegen. Van de Nederlandse mannen is 74% economisch zelfstandig.
Het oude kostwinnermodel waarbij de man fulltime werkt en de vrouw niet, komt nog maar bij 18% van de gezinnen in Nederland voor. Hiervoor is het anderhalf verdienersmodel in de plaats gekomen, een fulltime baan voor de man en een parttime baan voor de vrouw. Dit geldt nu voor 58% van de heteroparen met minderjarige kinderen.
Ook het verschil in arbeidsdeelname tussen vrouwen en mannen is een flink stuk kleiner geworden. In 2005 was het verschil bijna 17 procentpunten en dit verschil is in 2015 nog maar 11 procentpunten.
Vrouwen werken nog steeds voor het overgrote deel in deeltijd. 73% van de werkende vrouwen heeft een deeltijdbaan al worden de deeltijdbanen steeds groter. Het krijgen van kinderen is voor steeds minder vrouwen een reden om minder uur te gaan werken. De helft van alle mannen die net vader zijn geworden ruilen een halve of hele dag werk in voor de zorg van hun kind.
Hoewel mannen gemiddeld nog altijd meer verdienen dan vrouwen is het verschil in uurloon sinds 2008 wel afgenomen. In 2008 lag het verschil bij de overheid op 16%, in 2014 is dat gedaald naar 10%. Bij de overheid verdienen jonge vrouwen nu meer dan hun mannelijke collega’s. In het bedrijfsleven daalde het ook, zij het iets minder snel van 22% naar 20%.
Dit geldt ook voor het aandeel vrouwen in de raden van bestuur (RvB) en raden van commissarissen (RvC). Het aandeel vrouwen in RvB’s is van 7,4% in 2012 gestegen naar 10,2% medio 2016, voor RvC’s is dit gestegen van 9,8% naar 13,1% medio 2016. ‘Er is sprake van vooruitgang, al gaat het erg langzaam
Ook in de wetenschap is er voor vrouwen nog een wereld te winnen. Nu is slechts 17% van de hoogleraren vrouw. Minister Bussemaker maakte onlangs bekend dat zij 5 miljoen euro investeert om dit jaar 100 vrouwelijke hoogleraren te laten benoemen. Ook de universiteiten hebben toegezegd de komende jaren 200 extra vrouwelijke hoogleraren te benoemen.
studiekeuze en studieresultaten jongens en meisjes
Jongens kiezen op school vaak andere vakken en studies dan meisjes. Daarnaast zijn de studieresultaten van jongens gemiddeld minder goed dan die van meisjes. De Rijksoverheid wil die verschillen in studiekeuze en studieresultaten verkleinen.
Meisjes kiezen minder vaak voor technische studies dan jongens. Jongens kiezen juist minder vaak voor studies in de zorg en het basisonderwijs. Daardoor missen jongeren onnodig kansen op een baan.
Meisjes halen gemiddeld een hoger opleidingsniveau dan jongens. Ook halen meisjes gemiddeld vaker een diploma en studeren ze sneller af.

rangorde verdiensten wordt gelijkmatiger

Werkuren en verdiensten
Na het behalen van hun diploma vinden jonge vrouwen en mannen ongeveer even vaak werk.
Anders dan vaak wordt gedacht, zijn het niet alleen moeders met jonge kinderen die in deeltijd werken. Uit het onderzoek blijkt dat jonge vrouwen kort na de afronding van hun opleiding al vaker in deeltijd werken dan jonge mannen, dus ook als de meesten van hen nog geen kinderen hebben (62 % tegenover 28%). Jonge vrouwen zijn minder vaak economisch zelfstandig dan jonge mannen. Het verschil is het grootst in de groep 30 – 34 jaar: 66 % van de vrouwen en 82 % van de mannen is economisch zelfstandig.
In Europa springt Nederland eruit vanwege het grote verschil in het aantal gewerkte uren tussen jonge vrouwen en mannen (gemiddeld 29 tegenover 37 uur). In Europa vrouwen gemiddeld 35 en mannen 39 uur.

De toekomst ziet er goed uit voor onze betere helft. Ze kunnen het!

Carnavalsdeugden

Het Carnavalsfeest, oftewel Vastenaovend, staat weer voor de deur. Op 11 november afgelopen jaar (de elfde van de elfde) zijn de voorbereidingen ervoor al volop begonnen met de installatie van lokale Prinsen en hun hofhoudingen. Vorige week maandag was er boerenbal, afgerond met een maaltijd van ‘boerenmoes’. De sleutels van de stad zijn door de burgemeesters overgedragen. Carnavalsvlaggen hangen op buitenmuren, affiches op de ramen en regelmatig zie je verklede lieden rondlopen die aan het voorproeven zijn.
Officieel begint Carnaval op zondag, in Weert, met een ludieke mis. In de middag een reusachtige Carnavalsoptocht met zo’n 100 deelnemende buurten, groepen en individuen, deels bestaande uit immense, opgebouwde vrachtwagens met speelse voorstellen van gebeurtenissen en taferelen.

Daarna gaat het er tot dinsdagmiddernacht op los: kletsen, hijsen, hossen en alles wat erbij hoort, onder een kakafonie van carnavalsschlagers. Voor de meesten tot in de vroege uurtjes, waarna roes uitslapen en kater verzorgen. ’s Avonds begint het ritueel opnieuw. Carnaval is op zijn best als het een buurt of groepsevenement is, waarbij iedereen mee doet aan de wekenlange bouw van de carnavalswagen en het maken van bijpassendIk vraag me dan af hoe een deugdethicus dit feest zou bekijken, als hij nuchter blijft en niet meegezogen wordt in de levende ervaring!?
Allereerst wordt de deugd van de matigheid niet echt beoefend. Integendeel, de remmen gaan los en de druk is van de ketel. De absorptiecapaciteit van alcoholhoudende drankjes is bewonderenswaardig, 25 pintjes op een avond niks aparts.
De mensen zijn uiterst vriendelijk en aardig tegen elkaar. Er wordt gehost, verbroedert en ook verzustert, want met Vastenaovend worden de liefdesgrenzen iets minder streng bewaakt. Het feest is onderdeel van de cultuur en het zit er bij de enthousiastelingen ingebakken. Voor succesvolle deelnemers van buiten is het een levenslange ervaring.
Humor, een geweldige deugd, doet volop mee. Het hele feest is een grote grap. Met iedereen en alles wordt de draak gestoken. Creativiteit viert hoogtij.
Carnaval gooit hoge ogen met de deugden solidariteit, vriendschap en humor. Het krijgt ook een hoog cijfer voor de ondeugden gulzigheid en lust. Als de totale score niet hoog uitvalt moeten we bedenken dat Carnaval traditioneel de voorbereiding is op een lange periode van vasten en andere stichtende activiteiten. Het is oorspronkelijk een investering voor veertig dagen deugdzaam gedrag, maar dat deel is in de vergetelheid geraakt. Van de kant van de deugden is carnaval alsnog goed te praten. Je moet je je er bij neer leggen dat leven dikwijls een afweging, een compromis is tussen het Goede en het Schalkse?
Hoe dan ook de carnavalsvierders lachen erom! Een askruisje wordt woensdagmorgen niet meer op het voorhoofd geplaatst en de optocht van de lege portemonnees is, dank zij de welvaart, ook afgeschaft. Wel nog een smakelijk harinkje happen, goed voor gevulde harten en lege vaten, zegt de carnavalscardioloog.

Alaaf!

Informatie en zelfstandig denken.

De radio en de krant brengen leugens in het land.

Oud Nederlands spreekwoord

Vrijheid van informatie, een grondrecht voor de burger. Een noodzakelijke input voor je ontwikkeling en participatie. En informatie is er nu volop. Vaak meer dan we aankunnen. Zij komt van alle kanten: TV, radio, krant, periodiek, websites, sociale media, etc. de hele dag door. Informatie overload!?
Dan komt het probleem van wat waar en wat niet waar is. En wat wel en wat niet verteld wordt. Eerlijkheid en rechtvaardigheid vereist dat we informatie objectief behandelen en doorgeven. In een wereld waar overal informatie is, wordt het moeilijk te weten wat je moet geloven. Niet eenvoudig, want terwijl Nederland hoog aangeschreven staat als het op persvrijheid aankomt, zijn de publieke media zijn soms behoorlijk bevooroordeeld ten gunste van Angelsaksische belangen. En probeert een deel ervan door het publiek gewaardeerd sensationeel nieuws te leveren om de oplages op peil te houden.

Er wordt door overheidsinstanties soms moedwillig desinformatie verspreid of door massale overdondering en eenzijdige berichtgeving bepaalde meningen aan het publiek opgedrongen, zoals in het geval van Oekraïne.
De media krijgen er ook van langs. Of het nu Trump is, die een oorlog voert tegen de media, Geert Wilders die weigert met journalisten te spreken, of de Duitse eurosceptische partij AfD, die de ‘Lügenpresse’ bij haar bijeenkomsten weert: alom bestempelen populisten de media als de vijand.
Hoe moeten ze reageren? Volgens de hoofdredacteur van de Groene Amsterdammer, naast het weigeren van voorgeschotelde feiten en meningen en een groot voorbehoud bij het verspreiden van voorgekookte verklaringen, dienen de media zich toe te leggen op precieze en controleerbare onderzoeksjournalistiek. Ze moeten vooral de traditionele gereedschappen van goede verslaggeving inzetten: helderheid over hun bronnen, bevestiging van nieuws door meerdere bronnen, nastreven van maximale transparantie.

Traditioneel en wetenschappelijk zijn er twee dingen: vaststaande feiten en interpretaties van de feiten. Aan de feiten werd tot voor kort niet getornd, maar onlangs verkoos het Trump team dit te veranderen en de feiten te gaan verdraaien, in casu over de opkomst bij de inauguratie: ‘fake news, ‘nep nieuws’. Volgens Angelsaksische onderzoekers kun je je tegen nep nieuws en alternatieve feiten wapenen door een ‘psychologische vaccinatie’ net als medische vaccinatie: je brengt een beetje van het materiaal waar tegen je je wilt wapenen in (normaal een virus, hier een woord of waarschuwing over nepfeiten) en de betrokken persoon heeft meer weerstand wanneer geconfronteerd met deze nepfeiten in de toekomst.

In een tijd waarin zoveel zowel eerlijke als oneerlijke informatie beschikbaar is, is het de plicht om zelfstandig te denken. Het alternatief is gemanipuleerd te worden door slogans en uitspraken die onze gevoelens aanspreken maar die niet helpen om waarheid en eerlijkheid te bevorderen.
De beste manier om onafhankelijk te denken is te oefenen om met eigen ideeën te komen. Allereerst dien je je informatiebronnen te diversifiëren om een gevarieerde stroom van informatie te krijgen. Ten tweede moet je ervaringen opdoen die afwijken van je huidige perspectief, bijvoorbeeld een andere cultuur leren kennen of controversieel boek lezen. Ten derde afstand nemen van je eigen gedachten. Ten vierde, gewoonten veranderen en stilstaan bij wat je doet: mindfulness. Ten vijfde de ongelovige Thomas uithangen. Je moet leren instinctief alles te betwijfelen totdat je er zeker van bent dat je door je ervaring of door je denken de zaak gegrond vindt.
En als je dan overtuigd bent, van waarde en waarheid, laat je stem horen!

Nieuws: ZevenZondenspel

Er is een nieuw strategisch familiespel op de martkt: het ZevenZondenspel. Het spel is ontworpen door Birgitta Hermans en gebruikt de symboliek van Jheronimus Bosch als inspiratiebron.
Jheronimus Bosch bezag het leven als een pelgrimstocht, een reis vol verleidingen en gevaar. De zeven hoofdzonden staan centraal in de werken van Bosch en ook in het ZevenZondenspel.
Dit familiespel is een knipoog naar de zonde en deugd. “Je kunt het leven niet leiden zonder zonden te begaan”. Het spel in het kort: De spelers starten hun geheime levensweg met levensvruchten en zeven zondenkaarten. Ieder kiest een karakter uit het schilderij van Bosch. De jaloerse Ratduivel of de ijdele Eenhoorn die het liefst naar haar spiegelbeeld staart? Of de luie Tuimelaar die zich laat dragen door medespelers? Zeven dieren met elk hun eigen karakter staan te popelen om naar hun eindbestemming te gaan, het Paradijs, de Tuin of de Hel. Onderweg liggen zonden en verleidingen op de loer. Alleen een passende deugdenkaart kan je behoeden voor de zonde.

Winnen doe je door strategisch inzicht, wijsheid en een beetje geluk. Maak je op voor een avond vol luiheid, woede, hebzucht, gulzigheid, jaloezie, lust, ijdelheid en vooral veel lef en tactiek
Afgelopen jaar is het spel op verschillende scholen gespeeld als onderdeel om met elkaar spelenderwijs in gesprek te gaan over zonden en deugden.

Dit spel kan op twee verschillende manieren gespeeld worden:
– als gezelschapsspel, strategische speelwijze of
– als spel om met elkaar spelenderwijs in gesprek te gaan. Kinderen die pesten hebben vooral moeite met het meevoelen wat een ander voelt, zogenaamde affectieve empathie. Deze speelwijze bevordert het meevoelen.

ZevenZondenspel gebaseerd op de Tuin Der Lusten van Jheroen Bosch

Het spel is te koop vanaf 35.00 euro

Info:www.zevenzondenspel.nl

Beste wensen voor 2017.

Jaarwisseling , tijd van reflectie. Over successen en tegenslagen in 2016 en over goede voornemens voor 2017!

Boven 2017 hangen onweersbuien. Niet alleen op het westelijk, ook op ons halfrond. Wodan komt eraan en zijn karos en hamer zouden wel eens donder en bliksem kunnen brengen! De idealen van de verlichting, vrijheid, gelijkheid en broederschap, schijnen na vijftig jaar voorspoed op de tocht te zijn komen staan. Populistische presidenten en politici dreigen de macht voor een belangrijk deel over te nemen en de idealen van weleer door negatieve waarden te vervangen: egoïsme, onverdraagzaamheid, nationalisme en discriminatie.
Er gaan steeds meer stemmen op die zeggen dat we aandachtig naar de populisten en hun achterban moeten luisteren. Terwijl populistische politici bijna uitsluitend negatieve geluiden laten horen, dienen de achterliggende klachten inderdaad serieus te worden genomen.

Een flink deel van het electoraat, het minder bedeelde, heeft haar vertrouwen in de ‘idealistische’ politici verloren en stemt vanwege onvrede en frustratie op reactionaire politici. Er lijkt een toenemende tweedeling in de maatschappij te ontstaan, tussen hoger opgeleiden en hogere inkomens aan de ene kant en lager opgeleiden met magere inkomsten aan de andere kant. Die tweedeling lijkt versterkt te worden door onderwijs, samenlevingspatronen en relatieve afwezigheid van interactie tussen de onderscheiden groepen in deze ‘diplomacratie’. Vroeger was er nog dienstplicht om lieden van diverse pluimage met elkaar in contact te brengen.
Het is totaal onacceptabel dat een lager opgeleide zo’n 18 jaar minder gezonde jaren in zijn leven kent dan een hoogopgeleide. En daar komt nog een schepje boven op door de verhoging van de AOW leeftijd. Misschien financieel noodzakelijk, maar wel extra zuur voor ambachtslieden die hun hele loopbaan in moeilijke omstandigheden hebben doorgebracht.

Hoger opgeleiden werken doorgaans onder gunstige condities in kantoren, verwarmd in de winter en gekoeld in de zomer. Als je dan ook nog leest over talloze miljardencorrupties en omkoperijen op hoger niveau, dan is het begrijpelijk dat het electoraat haar vertrouwen verliest in de leidende klassen. En schaam je, Nederland om als derde grootste belastingparadijs in de wereld te kijk te worden gezet en mee werkt om arme landen belastingfondsen te onthouden ten voordele van winst-beluste multinationals en aandeelhouders.

We dienen dus dicht bij huis aandachtig te gaan luisteren naar de populistische leiders en hun achterban, hun objectieve problemen identificeren en constructieve voorstellen doen om die op te lossen. We dienen de idealen van de verlichting aan te passen aan de taal en realiteit van de minder gegoeden.
Wat gaan we verder doen in deze blog? Ons no-nonsense opstellen, aanmoedigen en protesteren, op de bres, geweldloos, maar indringend protest waar nodig.
Rechtvaardigheid, solidariteit, respect, transparantie, topdeugden voor 2017. Nederlanders zijn politiek beperkt geëngageerd en dienen zich actiever in te zetten. De media zouden hier een positievere rol moeten spelen; ze geven te weinig onafhankelijke en opvoedende voorlichting. Teveel sensatie en van wat het publiek wil horen. Hoe kan het dat één van de grootste verworvenheden van na de Tweede Wereldoorlog, de oprichting van een verenigd Europa, er zo bekaaid van af komt.
De populistische leiders zorgen er voor dat er werk aan de winkel is. Voor constructieve politici en politieke partijen, maar ook voor ons als individuen. We dienen ons in te zetten voor grotere rechtvaardigheid en voor meer solidariteit met zwakke groepen, lokaal en mondiaal.
We wensen eenieder een gezond, welvarend en gelukkig 2017 toe. Met groei in deugdzaamheid en in liefde. En voorbeeldig wereldburgerschap. De wereld wensen we meer vrede, rechtvaardigheid en een eerlijker verdeling van inkomens. Haar milieu betere bescherming en dieren een humanere behandeling.

Menselijke solidariteit

De viering dit jaar van de Menselijke Solidariteitsdag komt nadat wereldleiders de duurzame ontwikkelingsdoelen (Sustainable Development Goals (SDGs), hebben onderschreven (2016 – 2030), welke een nieuwe alomvattende ontwikkelingsagenda bevatten om armoede uit te roeien, onze planeet te beschermen en de waardigheid van eenieder te verzekeren. De nieuwe SDG agenda focust op mensen en hun milieu, steunt op universele mensenrechten en wordt gedragen door een globaal partnerschap. Het SDG programma staat dus op een fundament van globale samenwerking en solidariteit.
Solidariteit wordt in de Millennium Verklaring aangegeven als een van de fundamentele waarden van internationale relaties in de 21ste eeuw, waar degenen die het meest lijden of het minst aan hun trekken komen de steun verdienen van degenen die het beste af zijn. Bijgevolg, in de context van mondialisering en de uitdaging van toenemende ongelijkheid, is de versterking van internationale solidariteit noodzakelijk. Tussen rijk en arm, zwart en blank, noord en zuid, moslim en christen. Hoe breder de solidariteit en hoe dieper de samenwerking, hoe beter het resultaat.

En partnerschap geeft de beste resultaten; partners stimuleren elkaar met opbouwende kritiek, en produceren meer en betere ideeën. En als landen, groepen of individuen met elkaar samenwerken, is er geen plaats voor jaloezie en geen behoefte om elkaar te bestrijden en belangen te beschadigen. Solidariteit en samenwerking geeft veelvoudige win-win situaties.
De wereld heeft in de laatste 20 jaar flinke voortgang geboekt in menselijke ontwikkeling. De wereldarmoede index is met meer dan de helft gedaald. De mensen leven langer en gezonder en zijn beter onderwezen. Ondanks deze en andere positieve ontwikkelingen, wordt welvaart niet door iedereen gedeeld. Ongelijkheid, extreme armoede, werkeloosheid, sociale uitsluiting en milieuverschraling blijven gemeenschappen teisteren.

Discriminatie en vooroordeel vormen belangrijke struikelblokken voor het opzetten van geïntegreerde gemeenschappen. Sommige kwetsbare groepen zien hun situatie verslechteren. De gevolgen van klimaatverandering zijn het zwaarst voor degenen die het minst aan het probleem hebben bijgedragen. Solidariteit is essentieel om de duurzame ontwikkelingsdoelen te bereiken en om de genoemde hiaten op te vullen.
Laten we op deze internationale dag de rol van menselijke solidariteit benadrukken en streven naar een leven van waardigheid voor iedereen op een gezonde planeet.
Dit voornemen komt des te meer van pas bij het aanbreken van een nieuw jaar. Waarvoor we gewoontetrouw goede voornemens maken. Maar naast het uiten van goede wensen en erop klinken met familie en vrienden, is het nog beter als de goede voornemens metterdaad worden uitgevoerd.
Naast een goede gezondheid, welvaart en geluk wensen we allen een vruchtbaar jaar in rechtvaardigheid en vrede, in solidariteit met aardse metgezellen, van allerlei pluimage, vooral met de minder bedeelde.

Internationale Anti-corruptiedag (9 december)

‘Eerlijk duurt het langst’

Is onze wereld nu corrupter dan die in vroeger tijden? Niet eenvoudig vast te stellen. We krijgen die informatie voornamelijk via de media en die zijn wispelturig. Jan Terlouw, oud-D66 politicus, poneert dat het omarmen van het neoliberalisme (van Reagan en Thatcher), snelle technologische ontwikkelingen en gebrek aan een kapstok om over goed en kwaad te spreken, politiek en samenleving minder integer hebben gemaakt. Voeg daar aan toe toegenomen individualisme, persoonlijke ambities en een sterke consumptiedrang. Er is een zekere amorele houding van bestuurders in een aantal sectoren van de samenleving en economie. De commerciële oriëntatie is niet bevorderlijk voor integriteit. De pressie van de moderne communicatiemiddelen laat weinig ruimte voor beschouwing en een discussie van rechten en plichten. Ontkerkelijking is wellicht ook een oorzaak van afnemende integriteit. Religie was altijd een kapstok om over goed en kwaad te spreken.

Zeker is dat er momenteel veel over corruptie geschreven en gepraat wordt. En er zijn de laatste jaren een flink aantal grote gevallen van oplichting en corruptie geweest, bij de overheid, in het bedrijfsleven en zelfs in de bank van het Vaticaan. En dan gaat het om grote sommen. De Wereldbank schat dat ongeveer drie procent van de wereldomzet aan de strijkstok blijft hangen. Belastingontwijking en geldstromen van onwettige oorsprong ondermijnen rechtvaardigheid en onthouden fondsen aan regeringen die nodig zijn voor sociaaleconomische en culturele ontwikkeling. De Panama Papers geven aan dat er 21 offshore gebieden zijn en 210.000 geheime skelet maatschappijen bestaan. Clandestiene financiële geldstromen uit arme en opkomende landen, gerelateerd aan belastingontwijking, misdaad, corruptie en andere onwettige activiteiten, bedroegen $ 1.1 biljoen (duizend miljard) in 2013.
Tegelijkertijd gebeurt er veel om corruptie terug te dringen. Er zijn een aantal belangrijke NGO’s zoals de internationale corruptiebestrijdingsorganisatie Transparency International (TI) met een afdeling in Nederland. Officiële instanties zoals de BIOS, Europese Unie, OESO, Wereldbank en Verenigde Naties, ze zijn allemaal bezig om de regels aan te scherpen voor transparant en eerlijk gedrag. Dat is dan niet eenvoudig want de invloed van de gevestigde machten is sterk en er staan grote belangen op het spel. TI International geeft ieder jaar een Corruptie Perceptie Index van de meeste landen uit, waarbij Nederland tot de minst corrupte behoort.Niettemin hebben we gelezen hoe het er hier aan toe gaat, hoe de Amsterdamse Zuidas op macro corruptie draait Er is ook informatie dat we ons in het zakendoen in Nederland transparanter gedragen dan in het buitenland.NU.nl meldt op 7 december dat Nederland nog altijd veel geheime belastingdeals met multinationals sluit, zo staat in een nieuw Europees rapport, waaraan de Nederlandse onderzoekstichting SOMO heeft meegewerkt.

Nederland blijft een van de belangrijkste landen in Europa als het gaat om internationale belastingontwijking, ook al zegt het kabinet steeds belastingontwijking te willen aanpakken. Minister Dijsselbloem schijnt daar pas in 2024 mee te willen beginnen.
TI Nederland heeft een eigen website: www.transparency.nl/. Twee andere websites op dit vlak zijn www.corruptie.org en het in opkomst zijnde ‘www.buitenkamer.org’ Het Bureau Integriteitsbevordering Openbare Sector (BIOS) is per 1 juli opgegaan in het nieuwe Klokkenluidershuis, waar je terecht kunt als je met klokkenluiden te maken hebt: www.huisvoorklokkenluiders.nl

Het is duidelijk dat corruptie een belangrijke factor is in het maatschappelijke leven en dat er nog veel werk aan de winkel is. Er wordt naarstig gewerkt, zowel aan de goede als aan de slechte kant. Eens zullen eerlijkheid en rechtvaardigheid zegevieren. Maar niet zonder slag of stoot. We moeten allereerst zelf als individu transparant en integer handelen. Ten tweede moeten we dat uitdragen om de maatschappelijk-politieke krachten die hiervoor strijden te ondersteunen. Via het formuleren van gedragsregels, het opzetten en goed functioneren van instanties en het elimineren van belastingparadijzen, inclusief de Zuid-as. We hebben een goed voorbeeld van de top en van de nationale politiek nodig. En een nieuwe kapstok, die waarschijnlijk in het onderwijs gaat hangen voor de vorming van onze jongeren tot integere wereldburger.

International Day of Solidarity with the Palestinian People

29 november is de dag van solidariteit met het Palestijnse volk. De Palestijnen hebben die solidariteit hard nodig. Als eeuwenlange bewoners van Palestina, zijn met de vestiging van de Staat Israël honderdduizenden van hen verjaagd en als vluchteling terechtgekomen in buurlanden. Degenen die gebleven zijn leven onder een meedogenloze bezetting. De resoluties van de Veiligheidsraad hierover worden door Israël niet uitgevoerd en de Palestijnen worden op bijna alle terreinen gediscrimineerd. Gaza waar meer dan een miljoen Palestijnen wonen, is een concentratiekamp, waar Israël al meerdere malen militair heeft huisgehouden met honderden doden ten gevolg. En Israël rechtvaardigt haar gedrag als reactie op Palestijnse aanslagen. Er is weinig andere keuze als je land wordt afgenomen, je huizen opgeblazen en je volk wordt verdreven of uitgemoord. Vrijheidsstrijders in de Tweede Wereldoorlog worden in Nederland voor dergelijk verzet geëerd.

In feite wordt Palestina gekoloniseerd op de oude, wrede manier zoals dat ook met de Indianen in Amerika en de oorspronkelijke bevolking in Australië en Nieuw Zeeland gebeurd is. Niet te geloven dat dit sinds de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in 1948 en talloze mensenrechtenverdragen nog kan gebeuren. En dat door Israël, een hoogst ontwikkelde natie waarvan het volk zelf zo veel geleden heeft in de geschiedenis. En het gebeurt met passieve en actieve steun van westerse landen, Nederland incluis. De reden hierachter lijkt dat Israël zo getraumatiseerd is door de Holocaust. Het land is vastbesloten het Joodse volk te beschermen vanuit een eigen onoverwinnelijk staat en met alle beschikbare middelen, eerbaar of oneerbaar, en dat allemaal ten koste van het Palestijnse volk. Het land gedraagt zich als een terreurstaat, terwijl het voor de wereld een grote kracht ten goede zou kunnen zijn . Buurlanden die sympathiek staan ten aanzien van Palestijnse medebroeders worden direct, en indirect, door Israël naar het stenen tijdperk terug gebombardeerd. Tientallen miljoenen zijn hier in het Midden Oosten al slachtoffer van geworden. Het fanatieke Zionisme schuwt geen middel om politici en regeringen in het zadel te helpen die Israël gunstig gezind zijn. De V.S. zijn daar het duidelijkste voorbeeld van en de combinatie Israël-V.S. is onverslaanbaar. De Nederlandse regering is ook pro-Israël en het lijkt erop dat onze nationale politieke constellatie prioriteit geeft aan de bescherming en bevordering van de belangen van dat. De steun van bevriende landen, de schier onbeperkte financiële en menselijke hulpbronnen, het uitgebreide palet aan interventies, ongeremd door morele overwegingen, maakt dat verweer tegen de Zionistische vloedgolf, bijna onbegonnen werk is. En de Palestijnen die onderdrukt worden en zonder noemenswaardige middelen zijn, hebben alleen geen schijn van kans recht te halen.

Het lijkt erop dat vooral de Verenigde Naties en Iran zich het lot van de Palestijnen echt aantrekken. De meest andere Arabische landen zijn gecompromitteerd door de V.S en/of Israël. Rechtvaardigheid te zoeken via officiële kanalen is dus zo goed als onmogelijk. Er zijn enkele organisaties, inclusief Joodse, bijvoorbeeld Een Ander Joods Geluid (eajg.nl) en B’tselem (btselem.org), die moedig van zich laten horen. Het zal voor een groot deel van individuele personen en van de burgermaatschappij af moeten hangen of de noodkreet van Palestina gehoord zal worden. Maar de westerse media, ook de Nederlandse, worden in belangrijke mate gestuurd ten gunste van Israël, waarbij informatie selectief is en de waarheid verbloemd of verdraaid wordt. Bij berichtgeving via de media is voorzichtigheid dus geboden. Het beste is om objectieve feiten uit diverse, ook niet-westerse bronnen (b.v. IPS) te vergaren en op basis daarvan eigen conclusies te trekken en zelf verder de waarheid te zoeken.
We moeten ons verzetten tegen de onrechtvaardigheden die de Palestijnen worden aangedaan, op een geweldloze wijze. We moeten Israël proberen te overtuigen dat het in haar lange termijn belang is de wereld te vergeven voor aangedane onrechtvaardigheden. Maar zolang onrecht voortduurt en positieve gestes niet constructief beantwoord worden, moet geweldloosheid tanden hebben. Die tanden bestaan uit de boycot van Israëlische goederen en diensten, zo lang en zoveel totdat het beleid verandert (bdsmovement.net). Deze benadering is effectief geweest voor de afschaffing van apartheid in Zuid Afrika. Dat moet ook voor Palestina kunnen. Anders is er een goede kans dat de overgebleven Palestijnen net zo’n miserabel lot beschoren wordt als de Indianen in Amerika. Dat kunnen we niet laten gebeuren!

Internationale Dag van de Rechten van het Kind (20 november)

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.

Ned. spreekwoord

De VN Universele Kinderdag is in 1954 geproclameerd. De bedoeling van de dag is om internationale saamhorigheid en welzijn van kinderen te promoten.
Hij wordt elk jaar op 20 november, de Internationale Dag van de Rechten van het Kind, gevierd. Het verdrag van de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind werd op 20 november 1989 aangenomen. Inmiddels is het door 191 van de 193 landen op de wereld ondertekend. Landen verplichten zich hiermee tot het beschermen van de rechten van kinderen in hun land..

De belangrijkste rechten van het kind zijn:
• Het recht op onderwijs
• Het recht op eigen geloof en cultuur
• Het recht op een naam en een nationaliteit
• Het recht op een eigen mening
• Het recht op een veilig en gezond leven
• Het recht op bescherming tegen kinderarbeid
• Het recht op bescherming tegen mishandeling en geweld
• Het recht op bescherming bij een oorlog
• Het recht op spelen
• Het recht om op te groeien bij familie
• Het recht op veilig drinkwater
• Het recht op goede gezondheidszorg
• Het recht op zorg bij een handicap
• Alle rechten gelden voor alle kinderen over de hele wereld

Ieder land moet elke vijf jaar rapport uitbrengen aan een speciale commissie van de Mensenrechtenraad in Genève, ook Nederland. De Commissie heeft Nederland in het verleden voor een gebrekkige naleving van dit verdrag wel eens op de vingers getikt.

Er zijn nu ongeveer 1.9 miljard kinderen op de wereld onder de vijftien jaar, d.w.z. 27 % van de wereldbevolking. Het percentage is 41 % voor ontwikkelingslanden en 16 % voor ontwikkelde landen. Verwacht wordt dat in 2050 kinderen 20 % van de wereldbevolking zullen uitmaken.

In Nederland is het aantal kinderen tot 12 jaar de laatste tien jaar gedaald, van 2,4 miljoen in 2005 tot 2,2 miljoen in 2015.

De wereld heeft enorme voortgang gemaakt in het verminderen van kindersterfte, het naar school gaan van kinderen en armoedevermindering onder hen. Maar dit moet verder doorgezet worden. Als de huidige ontwikkelingen niet bijdraaien zullen tot 2030 bijna 70 miljoen kinderen sterven vóór hun vijfde verjaardag. Kinderen in Afrika beneden de Sahara hebben 12 keer meer kans vóór hun vijfde verjaardag te sterven dan kinderen in landen met hoge inkomens, zoals bij ons. Negen van de tien kinderen in armoede zullen in Afrika leven. Ongeveer 60 miljoen kinderen van schoolgaande leeftijd zullen nog niet naar school gaan in 2030, ongeveer hetzelfde aantal als nu. En ongeveer 750 vrouwen zullen in die periode getrouwd zijn als kinderen.

Kinderen vertegenwoordigen bijna de helft van de 900 miljoen mensen die van minder dan $ 1.90 per dag moeten leven, de absolute armoede grens. De tekortkomingen die daaruit voortvloeien zijn ernstig: in 2014 waren er bijna 160 miljoen kinderen die niet tot normale ontwikkeling waren gekomen.
In Nederland is de kans op armoede het hoogst bij eenoudergezinnen, alleenstaanden tot 65 jaar, niet-westerse huishoudens en bijstandontvangers. Bij al deze groepen nam het armoedepercentage de laatste jaren sterk toe. In 2014 groeiden 421 duizend minderjarige kinderen op in een huishouden met een laag inkomen. Dit komt neer op 12 procent.
De vicieuze cirkel van dood, ondervoeding en gebrek aan onderwijs zijn niet onvermijdelijk. Veel hangt af van het beleid wat ten deze door de internationale gemeenschap en de betrokken landen wordt uitgevoerd. Zoals we gezien hebben kunnen krachtige, doelbewuste maatregelen een kentering ten goede teweeg brengen. De duurzame ontwikkelingsdoelen voor 2030 beogen dat te doen. Goede internationale samenwerking is daar onontbeerlijk voor.

Tegen deze achtergrond lijkt het bijna een luxe aan de geestelijke/morele kant van kinderopvoeding te denken. En toch is ook dat essentieel. Dat zij allemaal wereldburgers worden met respect voor hun eigen cultuur en voor die van anderen. Dat ze verdraagzaam zijn en integriteit nastreven, kortom ethisch verantwoord en deugdzaam opgroeien. Je moet hier vooral denken aan de 250 miljoen kinderen die in conflictgebieden leven en met wrede en mensonterende gebeurtenissen te maken krijgen, die vaak trauma’s nalaten.
Laten we erkentelijk zijn voor onze welvaart hier in het westen. Het is relatief makkelijk voor ons over liefde voor de naaste en vergeving te spreken. En daar schieten we ondanks alles ook nog wel eens tekort.
Sinds de uitslag van de verkiezingen in de Verenigde Staten is de lucht aan het betrekken op internationaal politiek en humaan gebied. We moeten ethisch tegengas geven en onszelf en onze kinderen op het rechtvaardige en vredelievende pad houden. Volgens de Franse deugdgoeroe Comte Sponville is opvoeding tot beleefdheid en respect het begin van alle deugden.

Dag van verdraagzaamheid (16 november)

verdraagzaamheid6
Aangezien oorlog ontstaat in de menselijke geest, is het ook in de menselijke geest dat de verdediging van de vrede moet worden opgebouwd.
UNESCO Constitutie

Verdraagzaamheid is respect voor de rijke verscheidenheid van wereldculturen, en voor de verschillende manieren waarop mensen het leven beleven. Verdraagzaamheid wordt gestimuleerd door kennis, openheid, communicatie en vrijheid van denken, geweten en geloof. Tolerantie is harmonie in verscheidenheid. Het is niet alleen een morele plicht, maar tevens een politiek en wettelijk vereiste. Verdraagzaamheid is de deugd die vrede mogelijk maakt en bijdraagt aan de transformatie van een oorlogs- in een vredescultuur.
Tolerantie is geen concessie, gunst of hype. Het is bovenal een actieve houding, aangezet door de erkenning van de universele mensenrechten en fundamentele vrijheden van anderen. Tolerantie dient toegepast te worden door zowel individuen als staten.

Bovenstaande definitie staat in artikel 1 van de ‘Declaration of Principles on Tolerance’ die door UNESCO in 1995 is uitgevaardigd. UNESCO, de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, is opgericht op 16 november 1945, de Internationale Dag van verdraagzaamheid in de veronderstelling dat oorlogen vermeden kunnen worden als mensen elkaar beter leren kennen en begrijpen.

Verdraagzaamheid is een continu engagement om met elkaar van gedachten te wisselen ondanks tekorten aan begrip en andere hindernissen. Wanneer gewelddadig extremisme boodschappen verspreidt van haat en intolerantie, als mensen lijden onder vervolging, uitsluiting of discriminatie op basis van hun geloof of achtergrond, dan moeten wij een andere boodschap brengen, een open oproep voor verdraagzaamheid. Tolerantie is de steunpilaar van duurzaam wereldburgerschap. Het versnelt innovatie en creativiteit en laat ons zien dat er andere manieren zijn om naar de wereld te kijken. Vrede is meer dan de afwezigheid van oorlog, het is samenleven met onze verschillen van geslacht, ras, taal, godsdienst of cultuur, terwijl we universeel respect promoten voor rechtvaardigheid en mensenrechten, waarop dit samenleven berust. Vrede is niet vanzelfsprekend. Het is een keuze die telkens opnieuw gemaakt moet worden, een alledaagse beslissing zelfs om te gaan voor een oprechte dialoog met individuen en groepen. verdraagzaamheid3
Geconstateerd is dat verdraagzaamheid in Nederland de laatste decennia is afgenomen. We zouden er goed aan doen onze vroegere uitstekende reputatie van openheid, verdraagzaamheid en gastvrijheid in ere te herstellen.
Om het toen door de V.N. uitgeroepen Jaar van de Verdraagzaamheid en de 125ste verjaardag van de geboorte van Mahatma Gandhi te vieren, riep UNESCO in 1995de Madanjeet Singh Prijs voor de Bevordering van Verdraagzaamheid en Geweldloos Verzet in het leven. Die prijs wordt iedere twee jaar uitgeloofd. In 2016 is hij toegekend aan het Russische Federale Centrum voor Verdraagzaamheid, Psychologie en Onderwijs (Tolerantiecentrum).

Greater Good in Action

Action for Happiness

Auteur: admin