web analytics

Internationale Dag van het Gezin, 2016

De Internationale Dag van het Gezin heeft dit jaar als thema ‘gezonde levenspatronen en welzijn voor iedereen, op alle leeftijden’ .

gezinHet gezin speelt een unieke rol om gezondheid en welzijn van kinderen te verzekeren. Ouders kunnen de gezondheidsstatus van hun kinderen  verbeteren door dagelijkse verzorging,  emotionele ondersteuning, preventieve en curatieve doktersbezoeken, inclusief tijdige injecties, en door verzorging in tijden van ziekte.
De V.N. Internationale Dagen worden wereldwijd gevierd. De kwaliteit van gezondheidsprogramma’s en infrastructuur varieert enorm naar gelang wereldregio’s evenals de rol van het gezin daarin. De behoeften aan betere gezondheidszorg liggen in opkomende landen natuurlijk heel anders dan hier. In die landen ontbreken vaak essentiële gezondheidsvoorzieningen, zowel voor volwassenen als voor kinderen. Weinig landen hebben zo’n goede gezondheidszorg als Nederland. De curatieve voorzieningen zijn uitstekend en er is relatief meer behoefte aan preventieve gezondheidsmaatregelen, met namegezin9tegen overgewicht, voor meer lichamelijke beweging en voor sociaalpsychische begeleiding voor kinderen in gebroken gezinnen. Overgewicht en gebrek aan beweging vinden vooral plaats in minder gegoede gezinnen,  in het bijzonder die onder de armoedegrens leven (één op de acht kinderen). Daar verandering in te krijgen vraagt programma’s van lange adem.

Het gezin in onze regio heeft sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw een belangrijke evolutie doorgemaakt: een groeiend aandeel van éénpersoonshuishoudens; minder kinderen, inschakeling van de vrouw in het arbeidsproces en van de man in huishoudelijk werk; grotere financiële onafhankelijkheid en grotere eigenwaarde van de vrouw.

gezin9
Kinderen worden rijkelijk met liefde opgevoed, maar dit legt een hypotheek  toekomstige partners: het samenleven van prima donna’s heeft speciale uitdagingen! De kunst is dan om het huwelijk in stand en ondersteunend te houden voor elkaars individuele ontplooiing. In het tegengestelde geval is er kans op na-ijver, maaiveld-nivellering of scheiding.

Een boeiende beschrijving over veranderingen in het Nederlandse gezin is te vinden in het recente Vrij Nederland ‘long read’ artikel van de hand van Pauline Bijster ‘Opgroeien met Papa, Stiefvader en Soort-van-Papa’. Het begint met de introductie dat ‘steeds minder gezinnen  bestaan uit één moeder, één vader en 1.7 kind’.
Een gezin is niet meer ‘een gehuwd paar met hun biologische kinderen’, zoals het vroeger was, maar ‘elk leefverband van één of meer volwassenen die verantwoording dragen voor verzorging en opvoeding van één of meer kinderen’.gezin7
Het aantal scheidingen neemt niet alleen in België (3.1 scheiding per 1000 inwoners; 71 % van de huwelijken), maar ook in Nederland nog steeds toe (2.0 scheidingen per 1000 inwoners). 50.000 kinderen per jaar hebben te maken met ouders die uit elkaar gaan, d.w.z. 25 procent van alle kinderen die per jaar geboren worden. Ouders kiezen daarbij meestal voor hun eigen geluk en offeren hun kinderen daarvoor op. Hoe destructiever ouders met elkaagezin11r omgaan tijdens en na de scheiding, hoe meer last kinderen ervan hebben. Deze ‘teloorgang’ van het traditionele gezin heeft een negatieve invloed op de levensloopkansen van betrokken kinderen, vooral in de minder gegoede milieus.

In het algemeen is het gezin bij ons nog de sociale kern van de gemeenschap. Er valt een zekere afzwakking van dit instituut te constateren,onder meer door een toenemend aantal éénpersoonshuishoudens (in de V.S. de helft). Gezinssamenlevingen zijn voor een aanzienlijk deel minder definitief (samenleven in plaats van huwen), ze zijn minder duurzaam (scheidingen) en door individuele ontplooiing van gezinsleden onderhevig aan centrifugale krachten.
Interne spanningen dus. De deugden van respect, verdraagzaamheid en liefde hebben volop gelegenheid zich te manifesteren, vooral de liefde in zijn diverse vormen: romantische liefde, eigenliefde en liefde voor de ander.

gezin13