Auteur: admin

Liefde, een veelvuldig gebruikt en veelzijdig begrip, met kalverliefde aan het ene eind van het liefdesspectrum en altruïsme aan het andere. Het eerste is bedwelmend. Sommigen geven het een status van waanzin. Het heeft een beperkte tijdsduur en is meer eigenliefde dan liefde voor de ander. Niettemin zo verrukkelijk dat je wenst dat iedereen het eens beleeft.

Na kalverliefde komt, in opgaande stijl, vriendschap, een positief gevoel voor één of meer anderen op basis van gelijkheid en wederkerigheid, meestal van hetzelfde geslacht.

De derde vorm is altruïsme: de liefde voor anderen met inbegrip van praktische inzet, de meest sociale liefdesvorm.

We mogen niet vergeten dat eigenliefde, liefde en waardering voor zichzelf een belangrijke basis is voor het goed functioneren van het zelf en voor de omgang met anderen. Zoals wijzen zeggen: als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van anderen houden.

Liefde wordt wel als de koningin onder de deugden genoemd. Het vormt, samen met hoop en geloof het trio van de christelijke deugden, toegevoegd aan de vier klassieke deugden van rechtvaardigheid, wijsheid, moed en maat houden, die uit de Griekse Oudheid stammen. De liefde wordt prachtig beschreven in het Hooglied van de Liefde in de eerste brief van de apostel Paulus aan de Korinthiërs  13:4-13

Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen Wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal Wat beperkt is verdwijnen. Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.

Welke vorm van liefde we zelf op een bepaald moment ambiëren of ondergaan, het is duidelijk  dat iedereen veiligheid, sociaal contact en liefde behoeft. Terwijl de eerste twee functioneel zijn, voegt de liefde daar een overstijgende dimensie aan toe. Er zijn talloze onderzoeken die bevestigen hoe belangrijk het is voor baby, kleuter en kind geliefd te worden door ouders en/of anderen. Het geldt ook voor jeugdigen en jong volwassenen, die zich vaak vooral bezighouden met romantische liefde. Hoeveel eenzaamheid en onzekerheid is er niet onder deze groep omdat ze nog niet in de liefdesprijs of eruit is gevallen. Ook voor volwassenen en ouderen is zich gewaardeerd, of beter nog,  geliefd te weten, een enorme stimulans en een bron van welbevinden.

Het blijkt dat jeugdigen en volwassenen die het rechte pad kwijt zijn, in hun jeugd vaak weinig of geen liefde ontvangen hebben. Het is goed dat deze met een zeker begrip behandeld worden, wat resulteert in een beperktere mate van recidive. Gelukkig worden de meeste van onze kinderen met veel zorg en liefde omringd. Jammer dat een ander deel getroffen wordt door scheiding van ouders, die helaas meer volgens eigen- dan anderliefde handelden.

Gouden karaktereigenschappen kunnen zich met motivatie en toepassing, ontwikkelen in de loop van het leven. Dat geldt ook voor de liefde. Niet alleen je naaste beminnen als jezelf, dat ook doen met vreemden en zelfs ‘vijanden’. Uiteindelijk zou je van ieder mens moeten houden. Als die zich goed gedraagt, is het makkelijk; als die antipathiek is of tekort schiet, zou je kunnen zien hoe je hem of haar kunt helpen beter te worden.

N.B. In deze hoopvolle tijd van vrouwenemancipatie, mag gewezen worden, in het kader van de samenleving tussen en binnen de seksen, dat op 8 augustus International Female Orgasm Day gevierd wordt. De bedoeling ervan is om bewustzijn te scheppen, taboes te doorbreken  en seksueel genot positief te presenteren. Het seksuele hoogtepunt kan, behalve fysieke en psychologische kanten, ook een hoogstaand spiritueel aspect hebben, deels bepaald door de beoefenare(esse)n. De eerst bekende beschrijving van het vrouwelijke orgasme kwam overigens van een vrouwelijke non uit de twaalfde eeuw, Hildegard van Bingen, een veelzijdig virtuoos beroemd vanwege haar muzikale composities, preken en geschriften over onder meer gender, gezondheid en theologie.

De ouderwetse deugd eerbied heeft een religieuze achtergrond. Eerbied is een combinatie van vrees en ontzag. Het is de perceptie van het heilige en onbenaderbare, wat in de ervaring van de vroegere mens alles omgaf wat prijzenswaardig, machtig en beeldschoon was.
Het religieuze element is in de loop van de tijd op de achtergrond geraakt. Betekenis en waarde kregen in het begrip de overhand en maakten een respectvolle houding wakker, een eerbetoon aan grootheid.
Eerbied is de goed ontwikkelde capaciteit om gevoelens van ontzag, respect en schaamte te krijgen wanneer deze gevoelens van toepassing zijn.
Kwaliteiten van de persoon zoals waardigheid, vrijheid en het edele vragen om eerbied. In feite geeft ieder aspect van het menselijk leven de mogelijkheid om eerbiedig te zijn. Eenvoudige gebaren om anderen te groeten en herkennen kunnen meer dan tekenen van respect zijn, zelfs uitingen van eerbied. Ook erotiek kan door eerbied veredeld worden. Eerbied kan zichzelf diepgaander en waarachtiger uiten door stilte dan door spraak.
Eerbied houdt compassie in omdat zij de zwaktes aanvoelt die gedeeld worden met andere menselijke wezens.
Eerbied maakt geen onderscheid naar culturele achtergrond, sociale klasse, leeftijd en zelfs gender. Een eerbiedwaardige ziel luistert aandachtig naar andere mensen, zelfs als zij van eenvoudiger komaf zijn. Hij gaat ook eerbiedig met dwazen en misdadigers om.
Eerbied is op zich niet voldoende voor een totaal goed karakter. Maar eerbied, net als moed, is nodig voor de beoefening van de andere deugden.

Macht zonder eerbied is een ramp voor alle betrokkenen. Alle deugden zijn nodig voor goed leiderschap, maar eerbied neemt daar een speciale plaats in. Het is de basis voor het goede oordeel van een leider. Een eerbiedwaardige leider is toegewijd aan idealen zoals waarheid, vrijheid en rechtvaardigheid.
Eerbied is geen onderdanigheid. Het tegenovergestelde van eerbied is hoogmoed, dat altijd slecht is.
Eerbied, niet rechtvaardigheid is de deugd die leiders van dictators onderscheidt. Dit omdat er geen winnaars of verliezers zijn waar eerbied heerst. Succes en mislukking vallen in het niet bij de omvang van wat het is waar zij beiden ontzag voor hebben.
Ieder succes, iedere overwinning is een gelegenheid voor overmoed, een altijd aanwezig gevaar voor de menselijke geest. De beste verdediging ertegen is met eerbied luisteren naar anderen.

De traditionele taal van eerbiedig gedrag is de ceremonie. Religie is bij uitstek een gelegenheid voor eerbied en ceremonie. Zij toont respect voor andere mensen. Maar religies ontbreekt het soms aan eerbied en kunnen dan tot godsdienstoorlogen leiden.
Als een ceremonie geen eerbied bevat, verliest het zijn betekenis en wordt het een simpel ritueel.

Een gemakkelijke fout is om eerbied te verwarren met respect. Het grootste verschil tussen eerbied en respect is dat je te veel respect kunt hebben en dat ook voor foute dingen. Respect is soms slecht, soms wijs en soms ongepast. Het is bijvoorbeeld verkeerd om valse oordelen of gemene mensen te respecteren. Respect is nodig wanneer het menswaardige dingen betreft, zowel personen als hun producten.
In het rapport ‘Nederland deugt’ over een onderzoek van de Groningse Universiteit (2008) wordt aangegeven dat de grootste overeenstemming tussen vier groepen respondenten (ouders, leerkrachten, kerkelijke leiders en raadsleden) bestaat over het belang van de eigenschap ‘respect’.
Een goede test om eerbied van respect te onderscheiden zou de volgende kunnen zijn: als je zo goed bent dat je een misdadiger of andere maatschappelijk afwijkende wilt helpen beter te maken, dan heb je echt eerbied voor die persoon.
Een oneerbiedig persoon is arrogant en schaamteloos, niet in staat ontzag te voelen ten aanzien van hoogwaardigere dingen en van lager geplaatste mensen. Een laagstaande persoon heeft de neiging om de zwaktes van kinderen en onervaren personen uit te buiten. De eerbiedwaardige persoon daarentegen voelt zich gedwongen om zwakkeren te verdedigen.

Je kunt eerbiedwaardig worden door eerbiedwaardige dingen te doen, net als je moedig wordt door moedige dingen te doen. Een degelijke religieuze opvoeding kan daarbij een belangrijke stimulans zijn.
Aangezien eerbied af kan zwakken, moeten we manieren hebben die weer aan te vullen. Drie mogelijkheden daarvoor zijn: aandacht schenken, de taal van eerbied spreken en de juiste vragen stellen. De eerbiedige ziel doet meer goed door vragen te stellen dan door ze te beantwoorden.
Om eerbiedwaardigheid te onderwijzen, moet je de zaden van eerbied in iedere persoon vinden en die helpen groeien. Die zaden kunnen ontkiemen in iedere ziel, maar worden makkelijk vertrapt en drogen snel uit.
Als we een taal van eerbied kunnen scheppen, kan die ons samenbrengen. Muziek en poëzie kunnen als zo’n taal fungeren.
Een goede vraag die je jezelf kunt stellen is de volgende: kan ik datgene wat ik van zins ben, in een geest van eerbied uitvoeren!?

N.B. Behalve naar ‘Reverence’ verwijs ik ook met erkentelijkheid naar ‘Learning the Virtues’ van de vroegere kardinaal Romano Guardini.

                   

                Raadscommissie Samenleving en Inwoners 

                     Spreekrecht 23 mei 2023

Geachte voorzitter, geachte burgemeester, geachte commissieleden

                 VRIENDSCHAP & VREDE ZIJ MET U

• Dank U wel voor de toekenning van het inspreekrecht over het verdrag met Yuhang.
• De geschiedenis laat zien dat er twee hoofdmanieren zijn voor mensen en voor landen om met elkaar om te gaan. De ene manier is die van rechtvaardigheid, samenwerking en vriendschap. De andere is die van achterdocht, frictie en vijandschap. Omdat ik sterk overtuigd ben van het grote goed van de eerste optie, betreur ik het voorstel om het verdrag van de gemeente Weert met Yuhang te discontinueren.
• In het algemeen en op de inhoud van de betreffende documenten, zou ik de volgende opmerkingen willen maken:

1. Hoewel de evaluatie anders probeert te suggereren, gaat het niet alleen over een handelsverdrag. Er wordt duidelijk gesteld dat naast commerciële belangen, het leren kennen en waarderen van elkaars cultuur ook onderdeel van het verdrag is. Overigens wijst de term ‘verzustering’ in het verdrag op een familieverwantschaps-
2. in plaats van een zakelijke relatie

reuzenpanda’s, symbool China-NL vriendschap

2. COVID zou hier niet als beperkende factor aangehaald hoeven te worden. Dat probleem ligt achter ons. Dit op te brengen lijkt steun te geven aan de ongefundeerde suggestie dat China een rol zou hebben gespeeld bij de veroorzaking van deze pandemie.
3. China wordt verweten veel verplichtingen op mensenrechtengebied niet nagekomen te zijn. De situatie in Xinjang is af te keuren, maar na ons slavernij- en kolonisatieverleden, mogen we misschien niet al te hoog van de toren blazen.
4. Gesteld wordt dat mensenrechten en economie in verband moeten worden gezien. In het verleden zijn die, ook in het geval van China, doorgaans apart behandeld. Dit is het Nederlandse probleem koopman of dominee te willen zijn.
5. De stadsdelen Yuhang en Linping hebben u gevraagd de samenwerking voort te zetten. Die opzeggen is, zegt het rapport, onherroepelijk en schadelijk op lange termijn. De gemeente wil, overhaast naar mijn idee, ronduit nee zeggen, en dat terwijl deze vrienden ons geen spierbreedte in de weg hebben gelegd. Dat zou anders moeten kunnen!

Yuhang, China

6. Bij de evaluatie wordt niet gesproken over het effect van de beëindiging van het verdrag op de gevoelens van de ettelijke duizenden Weertenaren met niet-Westerse achtergrond.
7. De kosten van het vriendschapsverdrag ad 12.000 euro zijn bijna verwaasloosbaar in het kader van een begroting van vele tientallen miljoenen.
8. Wat nog het meeste stoort is het negatieve perspectief dat de evaluatie lijkt te onderschrijven.
   Het beleid van de Nederlandse regering zou constructief-kritisch zijn, maar is aan het verschuiven onder invloed van geopolitieke factoren zoals Oekraïne en de economische boycot van China door Amerika.
   Terwijl we tien jaar geleden nog goede maatjes van China waren, trekken we nu de kast open om negatieve dingen te vinden. Onder leiding van Amerika zijn we op weg naar een Koude Oorlog met alle gevolgen van dien. De evaluatie suggereert dat de gemeente Weert die lijn wil volgen.

Graaf Jakob van Horne

Terwijl er honderden zo niet duizenden Weertenaren de wijde wereld over gaan voor ontspanning, cultuur en vriendschap, zou de gemeente zich willen terug trekken op het regionale.
Vernietiging van de verzusteringsovereenkomst zou tragisch zijn en een vlek op het morele blazoen van de gemeente.

Wat is de motivatie?

Onze illustere voorganger, Jakob van Horne, kan ons helpen inspireren van Weert een verlichte gemeente te maken die openstaat naar de wereld en helpt die wereld te verbeteren.
Als u het daarbij niet over uw politieke of ambtelijke hart zou kunnen verkrijgen om het verdrag te continueren, zet het dan in ieder geval voort in een slapende relatie.
De gemeente Weert is het aan zijn inwoners, aan onze Chinese vrienden en aan de wereld verplicht constructief en vooruitstrevend te denken en te handelen.

Dank u voor uw aandacht.

               Hoogmoed komt voor de Val

Hoogmoed is niet alleen een ondeugd die personen teistert, maar die ook een rol speelt bij landen en op internationaal niveau. Als internationale ondeugd heeft hoogmoed een aantal kenmerken die ook op personen van toepassing zijn.

In het onderstaande willen we een idee geven van hoe hoogmoed  zich kan gedragen in de internationale geopolitiek, toegespitst op de V.S. van nu.

Waarschijnlijk hebben alle invloedrijke staten in het verleden last gehad van hoogmoed. Zoals Toynbee in zijn ‘Rise and Fall of Civilizations’ aangaf zijn er een flink aantal ‘beschavingen’ geweest die een belangrijke rol hebben gespeeld op het wereldtoneel. Degene die ons het meest bekend zijn en waar we de meeste invloed van hebben ondergaan zijn het Romeinse rijk, Karel de Grote, het Spaanse rijk (Karel V/Philips II), Frankrijk (Napoleon), het Verenigd Koninkrijk, Duitsland (Hitler)  en de Verenigde Staten. Het lijkt erop dat ‘beschavingen’ op een bepaald moment aan kracht inboeten of zelfs verdwijnen, mede mogelijk door de negatieve gevolgen van hoogmoed.

In het onderhavige houden we ons bezig met de Verenigde Staten, de westerse supermacht sinds misschien de Eerste, maar zeker sinds de Tweede Wereldoorlog.

Het is niet mogelijk om de aanwezigheid en rol van hoogmoed in afzondering te bepalen. Collectieve hoogmoed heeft een aantal trekken van persoonlijke hoogmoed. De laatste lijkt makkelijker te bestrijden dan de collectieve, omdat in de politiek het absolute eigenbelang steeds individueel en groepsmatig prevaleert. Er is een conglomeraat van factoren die het morele karakter van een overheersende cultuur bepalen, zoals macht en agressie, (hebzucht), rijkdom, aanzien en bevolkingssamenstelling. Macht kan van diverse aard zijn, economisch, militair, cultureel en zelfs religieus. Die diverse factoren kunnen ieder bijdragen aan de ontwikkeling van de ondeugd hoogmoed. De diverse vicieuze cirkels versterken elkaar wederzijds

In het geval van de Verenigde Staten is agressie en militaire macht altijd belangrijk geweest. Gedurende haar 250-jarig bestaan hebben de V.S. 220 jaar oorlog gevoerd, te beginnen met de onafhankelijkheidsoorlog tegen de Britten en de strijd tegen de Indianen (61 oorlogen in de 19^de eeuw, voor een groot deel tegen de Indianen). Andere grotere oorlogen waren die tegen Mexico (1846 – 1848), de Spaans-Amerikaanse oorlog (1898), de Filippijnse Oorlog (1899 – 1902), WO I (1917 – 1918), WO II (1941 – 1945), Korea  (1950 – 1953), Vietnam, Yugoslavia (1992 – 1999), Afghanistan (2001 – 2021) en Irak (2003 – 2011).

De oorlogen met Mexico (Californië, Texas) en Spanje (Florida, Philippijnen) leverden grote gebiedsuitbreidingen op, evenals de aankoop van Louisiana in 1803 en van Alaska in 1867. Tot en met WO II wonnen de V. S. alle oorlogen. Daarna waren de oorlogen onbeslecht (Korea, Vietnam) of verloren door de V.S.

Hierdoor kunnen de V.S. bestempeld worden als een agressief expansionistische natie die steeds militaire macht inzette om zijn gelijk te krijgen. De gebruikelijke overwinningen (tot 1950) en de traditionele militaire agressie verleenden de V.S. een grote zelfverzekerdheid. Mogelijk dat de ethiek van emigrantengroepen, vaak geëmigreerd vanwege onwrikbare religieuze overtuigingen, daar mogelijk ook een rol bij gespeeld heeft. Dit werd in zekere mate bevestigd door een recent artikel van  Bruce Fein in het interessante ‘Consortium News’  waarin hij het zojuist verschenen boek  van Robert Kagan ‘The Ghost at the Feast. America and the Collapse of World Order’ (600+ blz.) recenseert onder de titel ‘The Calamity of America’s ‘Divine Mission’

Robert Kagan is een invloedrijk schrijver, politicus, lid van Brookings Institution en getrouwd met Victoria Nuland, Undersecretary for Policy in het State Department en Amerikaanse architecte van het Oekraïne debacle. Volgens Kagan zijn de Amerikanen ’a chosen exceptional people tasked by God to expand good in the world and to contract evil, by force of arms if necessary’. Richard Fein, bekend een criticus beoordeelt dit als volgt: ’All empires die from an insatiable craving for power’. ‘The epitaphs of empires are ‘Here lies a chosen people’. ‘The monumental error is his failure  to see that Americans, like the rest of mankind, are made of crooked timber, craving power for its own sake’.

Maar het was vooral de overwinning in WO II die de V.S. de scepter gaven om de westerse wereld te reguleren, zo niet te beheersen.

Dat was allereerst militair, maar vervolgens ook economisch (o.m. Wereldbank, IMF, Marshall Plan). Eerdere economische grootmachten waren of verslagen (Duitsland, Italië) of uitgeput (U.K.). Naast de dominantie over individuele naties, werd er op internationaal geopolitiek terrein een raamwerk opgetrokken waarin de Amerikaanse dominantie bevestigd en uitgebreid werd. Hierbij kunnen de Verenigde Naties genoemd worden en in nog grotere mate de Bretton Woods instanties (IMF, Wereldbank) waar de V.S. een vetopower kregen. Vervolgens kwam in 1949 de NAVO, totaal gedomineerd door de V.S. en later nog, op Amerikaanse voorwaarden, de WTO.

Door de verkregen hegemonie op velerlei terrein was het relatief eenvoudig die macht verder uit te breiden en te consolideren. En er leken weinig situaties te bestaan waar de V.S. niet de grootste invloed had en dingen naar haar hand kon zetten. Door de enorme macht en invloed, ook op cultureel terrein, kregen de V.S. groot aanzien, wat haar invloed verder versterkte.

Dus de belangrijkste factoren van de egoïstische menselijke en maatschappelijke motivatie van machtswellust, rijkdom en aanzien kwamen hier samen. Macht corrumpeert en rijkdom wil zichzelf vermeerderen. De onverzadigbaarheid van relevante wensen draait om zelf-reflexiviteit, op de bezorgdheid van de hoogmoedige  om  de superioriteit en zelfvoorziening van zijn positie. En omdat er geen of onvoldoende internationale democratie is en er geen adequate tegenmachten zijn in de westerse wereld, gaat het via overdreven zelfvertrouwen en ongecontroleerde machtsuitoefening naar hoogmoed. Aanspraak op eigendom, privileges en macht is één van de vijf factoren  die mensen, maar waarschijnlijk ook landen, van de waarheid verwijderd houden en integriteit kunnen compromitteren. De Verenigde Staten begonnen internationaal een houding  van arrogantie en almacht aan te nemen. En omdat hoogmoedige entiteiten de belangen en meningen van anderen in de wind slaan, hebben ze geen tegenspel en geen toepasselijke informatie (laatste verloren oorlogen). Ze begonnen zichzelf als perfect, als de Almacht te zien. Hoogmoedige personen en instanties zijn voornamelijk of geheel op zichzelf georiënteerd. Ze zijn niet genegen  naar anderen te luisteren.

De kloof tussen zelf of land en andere(n) geeft de hoogmoedige de gelegenheid  om de  behoeften, wensen en gevoelens van de laatste te veronachtzamen. Vandaar is het een makkelijke stap om de ander te  verwaarlozen of te manipuleren voor eigen gewin. Deze aanname maakt de hoogmoedige vatbaar voor gevoelloosheid, die zelfs tot beestachtigheid of wreedheid kan leiden. Zoals in Irak of, zoals nu,  via een proxy oorlog in de Oekraïne tegen Rusland.

Bij hoogmoed neemt men zichzelf als absoluut en verliest men contact met de realiteit, wat leidt tot slechte beslissingen. Voorbeelden zijn de oorlogen in Vietnam, Irak en Afghanistan. Een ander voorbeeld is de beslissing om de Nederlandse NAVO-bondgenoot militair binnen te vallen als Amerikaanse soldaten voor het Internationale Strafhof gedaagd zouden worden. Denk ook aan de Washington consensus, die er vanuit gaat dat de V.S. de enige supermacht zou moeten blijven. (zie ook het artikel van Hershey Seymour ‘”How America Took Out the Nord Stream Pipeline”.

Hoogmoedige personen helpen zichzelf in de vernieling. Ze hebben geen goed contact met de omgeving, ze hebben geen manieren om objectieve kennis te vergaren en raken verwijderd van de werkelijkheid.  

Wat ook een rol speelt is dat de machthebbers de neiging hebben na gewonnen strijd op hun lauweren te gaan rusten. Belangenverschillen kunnen sneller beslecht worden door machtsmisbruik dan door overleg. Politieke beïnvloeding en draaideurpolitiek gaan het bestel corrumperen  en er vindt een uitholling plaats van de maatschappelijke structuur. Belangen van derden worden beschadigd of onderdrukt en vroegere emigratielanden houden nieuwe emigranten tegen

Of de zelfbeschadiging van hoogmoedige landen precies is zoals bij personen, valt moeilijk te zeggen. De neergang van vroegere grote beschavingen suggereert een dergelijk verschijnsel. De ernstige tekortkomingen en fouten in de Amerikaanse binnenlandse en buitenlandse politiek doen in ieder geval het ergste vrezen voor de toekomst van de Verenigde Staten.

Gezegd dient nog te worden dat de westerse media weinig onafhankelijk ageren. Wat de Oekraïne-oorlog betreft durven ze geen afwijkende meningen te presenteren. Het artikel van Seymour Hersh over Nord Stream is buiten de pers gehouden en de demonstraties afgelopen weekend tegen de oorlog in de diverse hoofdsteden zijn niet gehonoreerd. Democratie kan op meerdere manieren uitgelegd worden!

                    

Toon Vissers

Een fris, nieuw jaartje voor de boeg
Hoe was het dat Oudjaar zich gedroeg

Mengeling van goed en kwaad
Onzekerheid in het kwadraat

COVID heeft een dasje omgedaan
Is nu naar China toe gegaan

Oorlog en wreedheid in Oekraïne
Voor Rusland en de NAVO een morele ruïne

Betreur de hetze tegen het ‘Gele Gevaar’
Is Biden internationaal wel zo’n verbeteraar?

De prijs van energie rijst uit de pan
Maar comfortabel Nederland helpt je dan

Stikstof is goed voor de groei
Nu hebben we teveel koei

De media luisteren naar populariteit en macht
Maakt hun onafhankelijkheid en opvoeding verdacht

Onze jonkies kunnen niet zo goed meer rekenen en lezen
Moeten we voor onze alfabetische toekomst vrezen?

Er gebeuren veel goede zaken
Die een rozige toekomst maken

Het milieu krijgt een belovende tijd
Met een akkoord over biodiversiteit

Hallelujah, excuses voor de slavernij

Na eeuwen van menselijke razernij

Tendensen naar een betere tijd

Een gemotiveerde jeugd die dat belijdt

Wat we goed kunnen gebruiken
Is geloof, hoop en liefde te helpen ontluiken

Rechtvaardigheid te stimuleren
Franciscus en Guterres te imiteren

Goed gedrag na te streven
Door deugden volop te beleven

Liefde, vrede, vreugde en licht
Het komend jaar een inspirerend gezicht.

Aerial group photo of staff in Geneva simulating the Sustainable Development Goals logo – SDGs targets include reducing bribery and strengthening institutions.
Photo:UN Photo / Jean Marc Ferré

De wereld heeft vandaag aan de dag te maken met enkele van de grootste uitdagingen sinds lange tijd, uitdagingen die voorspoed en stabiliteit van de mensheid in gevaar brengen. De plaag van corruptie is betrokken bij de meeste van deze uitdagingen.
Corruptie heeft negatieve gevolgen voor ieder aspect van onze samenleving en is intensief vermengd met conflict en instabiliteit, wat op zijn beurt sociale en economische ontwikkeling in gevaar brengt en democratische instellingen en de rechtsstaat ondermijnt.
Corruptie is niet alleen een gevolg van conflict, maar is ook vaak een van haar oorzaken. Het bevordert frictie en belemmert vredesprocessen door het ondermijnen van de rechtsstaat, het verergeren van armoede, het faciliteren van het onwettig gebruik van hulpbronnen en het financieren van gewapend conflict.
Het voorkomen van corruptie, het bevorderen van transparantie en het versterken van instellingen is essentieel als de doeleinden van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen gehaald moeten worden.
De internationale anti-corruptie dag 2022 op 9 december beoogt de fundamentele relatie tussen anti-corruptie aan de ene kant en vrede, veiligheid en ontwikkeling aan de andere kant te markeren. De kern van deze opvatting is dat het bestrijden van deze misdaad het recht en de verantwoordelijkheid van eenieder is en dat alleen door samenwerking en de betrokkenheid van iedere en elke persoon en instelling we de negatieve gevolgen van deze misdaad teniet kunnen doen. Landen, politieke autoriteiten, overheidsambtenaren, wetshandhavers, media vertegenwoordigers, de private sector, het maatschappelijk middenveld, de academische wereld, het publiek en de jeugd, ze hebben allemaal hun bijdrage te leveren om de wereld te verenigen tegen corruptie.

De 2022 anti-corruptie dag markeert de start van inspanningen om de 20ste verjaardag te vieren van de VN Conventie tegen Corruptie (UNCAC). Die werd op 31 oktober 2003 aangenomen, waarbij het VN Office on Drugs and Crime in Wenen het secretariaat werd van de Conventie Conference van de landendeelnemers. Sindsdien hebben 188 landen zich verbonden met de anti-corruptie verplichtingen van de Conventie, wat een bijna universele erkenning inhoudt van het belang van goed bestuur, verantwoordelijkheid, en politiek engagement. De Europese Unie heeft deze Conventie geratificeerd.
De Conventie is het enige juridisch-bindende universele anti-corruptie instrument. Het is uitermate geschikt om een alomvattend antwoord te geven op een wereldwijd probleem.
Corruptie kan moeilijk of niet alleen voorkomen worden door wetgeving, normstelling en sancties. Eerlijkheid, integriteit en transparantie zouden idealiter persoonlijke gedragskenmerken en deugden zijn. En daar wordt ook aan gewerkt. Maar deugdzaamheid dient vanaf de prille jeugd bijgebracht te worden. En zelfs als die in het karakter verankerd liggen, zijn er aanzienlijke tegenkrachten, waaronder sterke zakelijke en persoonlijke belangen. Het meest effectief is waarschijnlijk de tweevoudige aanpak van opvoeding en karakter aan de ene kant en maatschappelijke wetgeving en sancties aan de andere kant.
Er is goede hoop dat integriteit en anti-corruptie aan belang winnen en eventueel de overhand krijgen. Rechtvaardigheid op alle terreinen lijkt daarvoor een belangrijke stimulans.

Thanksgiving Day is een jaarlijkse nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada die de oogst en andere zegeningen van het afgelopen jaar viert. Amerikanen denken in het algemeen dat hun Thanksgiving is gemodelleerd op het oogstfeest in 1621 dat de Engelse kolonisten (Pilgrims) uit Plymouth samen vierden met de Wampanoag indianen.
Deze Amerikaanse feestdag is rijk in legende en symboliek. Het traditionele Thanksgiving gerecht bestaat uit kalkoen met broodvulling, aardappelen, zure bosbessen en pompoen cake. Wat betreft mobiliteit, is deze feestdag vaak de drukste van het jaar, als gezinsleden dan samen komen. Dit heeft te maken met het feit dat de V.S. steeds stedelijker werden en familieleden steeds verder uit elkaar kwamen te wonen.

Thanksgiving wordt gevierd op de vierde donderdag van november, dit jaar op donderdag de 24ste. De religieuze wortels van het feest zijn afgezwakt, waardoor immigranten van velerlei oorsprong aan deze gemeenschappelijke traditie deel kunnen nemen. Het feest is nu geëvolueerd in een moderne feestdag met de nadruk op een uitgebreide, smakelijke maaltijd en het doorbrengen van tijd met de familie.
Helaas roept voor veel indianen de feestdag een erfenis op van racisme, geweld, genocide en mishandeling. In de jaren zeventig rond het tweede eeuwfeest van de Amerikaanse onafhankelijkheid, begonnen indianen bijeen te komen om een rouwdag te houden, een traditie die bekend staat als ‘Unthanksgiving Day’.
Behalve in de V.S. en Canada wordt deze dag ook gevierd, op variabele datums, in Grenada, Sint Lucia en Liberia. Gelijksoortig genaamde dagen worden ook gevierd in Japan en Duitsland
Veel van de Pilgrims die migreerden naar de Plymouth Plantation woonden in Leiden van 1609 t0t 1620 en hadden hun gegevens van de burgerlijke stand geregistreerd in de Pieterskerk aldaar. Als herinnering daaraan wordt ieder jaar een niet-religieuze dankzeggingsdienst in de Pieterskerk gehouden. Daarbij wordt de gastvrijheid die de Pelgrims in Leiden ondervonden op hun tocht naar Amerika gememoreerd.
Thanksgiving wordt ook waargenomen door orthodox Protestantse kerken in Nederland op de eerste woensdag in november (Dankdag). Het is geen openbare feestdag.
Het zou fijn zijn als we in Nederland ook een openbare feestdag zouden hebben om onze dankbaarheid uit te drukken voor de gulle gaven die ons ten deel vallen. Vergeleken met de meeste aardbewoners, leven we, ondanks allerlei problemen, relatief nog steeds in een aards paradijs.
Je kunt dankbaarheid niet alleen voor jezelf ervaren maar ook voor algemene zaken en voor anderen.
Bij dankbaarheid voor algemene zaken kun je denken aan waardering voor bepaalde omstandigheden, talenten of bezit
Er zijn honderden wetenschappelijke studies gemaakt naar de positieve effecten van dankbaarheid. Je dankbaar voelen wordt gelinkt aan minder stress, diepere slaap en een betere gezondheid. Het maakt mensen vriendelijker, hulpvaardiger en minder materialistisch. Dankbaarheid is een positieve emotie net zoals blijdschap en liefde. De Amerikaanse psycholoog Robert Emmons doet al 15 jaar onderzoek naar de effecten van dankbaarheid. Hij zegt dat het erom gaat, dat we, net als bij zelfcompassie, dankbaarheid als een levenshouding ontwikkelen. Dankbaarheid is een keuze en een manier van leven. Het is een vorm van bewustzijn. Volgens Emmons zijn de volgende effecten door oefening in dankbaarheid aangetoond:
Vitaler en enthousiaster. Het vaker bereiken van persoonlijke doelen. Beter kunnen omgaan met stress. Meer waardering voor zichzelf hebben. Genereuzer en vriendelijker zijn en het hebben van hechtere relaties. Langer genieten van positieve ervaringen. Een gezonder hart hebben en veerkrachtiger zijn.

Sonja Lyubomirsky – hoogleraar psychologie aan de universiteit van Californië – is in haar onderzoek tot de conclusie gekomen dat geluk voor 50% aanleg, aangeboren en genetisch bepaald is. Gelukkig is er dan nog 50% over. Een klein deel, namelijk 10%, wordt beïnvloed door (leef)omstandigheden. En op de overige (maar liefst) 40% kun je zelf invloed uitoefenen.
Hoe kunnen we dan die overige 40% zodanig beïnvloeden dat we in ons dagelijkse leven gelukkiger worden.
Lyubomirsky omschrijft in haar boek ’De maakbaarheid van het geluk’ 12 strategieën voor een gelukkig leven die gestaafd zijn op gedegen onderzoek. Dit zijn allemaal mooie en praktische aanpakken zodat je een positieve invloed realiseert op hoe gelukkig je bent. Maar de top 3 zijn:
Nr.3: lange termijn doelen, waar je geëngageerd aan werkt.
Nr. 2: positieve, versterkende en verruimende gedachtes.
En Nr 1: dankbaarheid.
Martin Seligman is de grondlegger van de positieve psychologie. Hij vond dat er in de psychologie te weinig aandacht was voor wat mensen gelukkig maakt (de overgrote meerderheid van de onderzoeken richt zich op psychische stoornissen). In de vele psychologische onderzoeken die volgden, sprong dankbaarheid eruit als een eigenschap met opvallend veel positieve effecten.
• minder last van stress
• gelukkiger
• betere relaties
• positieve verwachtingen richting toekomst
• minder angst en depressie
• niet-materialistisch ingesteld
• niet snel jaloers
• behulpzaam
• inlevingsvermogen
• vergevingsgezind
• goed omgaan met tegenslag

Dankbaarheid blijkt meer een oorzaak te zijn dan een gevolg van deze kenmerken. Wanneer we onze aandacht richten op al het positieve, gebeurt er blijkbaar een hoop goeds.
Dankbaarheid ‘werkt’ alleen maar als het echt is. Wanneer het een trucje is die je inzet in de hoop gelukkiger te worden, dan is het effect klein. Maar wanneer dankbaarheid een authentieke levensinstelling wordt, dan is dat heel krachtig.
Door ‘dankjewel’ te zeggen, erkennen we de gaven die in ons leven komen en, bijgevolg ook, de waarde van andere mensen. Dankbaarheid kan ons minder doen focussen op ons zelf en meer op anderen, een kenmerk van nederige mensen. Een recente studie kwam tot de conclusie dat dankbaarheid en nederigheid elkaar wederkerig versterken. Dankbaarheid uitdrukken kan nederigheid in ons opwekken en nederige mensen hebben een grotere capaciteit om dankbaarheid uit te drukken.

Sinds geruime tijd hebben we ‘voorschriften’ van Balthasar Gracián geblogd. Ze zijn naar mijn idee en dat van anderen indrukwekkend en erg waard om ter harte te worden genomen. We hebben daarvoor een selectie gemaakt uit de 300 wijsheden die in zijn boek’ Handorakel en Kunst van de Voorzichtigheid’ zijn gepubliceerd (1647).
We komen nu aan de laatste van zijn adviezen, nummer drie honderd en die heeft de welluidende titel ’Leef Deugdzaam’.
Als website over deugden, gaat zijn advies ons zeer ter harte en we reproduceren het hieronder:

                              Leef deugdzaam

‘Deze twee woorden geven alles aan. De deugd is het bindsnoer van alle volkomenheden, het middelpunt van het geluk. Zij maakt u tot een voorzichtig, opmerkzaam, wijs, scherpzinnig, begrijpend, dapper, beheerst, rechtschapen, gelukkig, gewaardeerd, authentiek en veelzijdig mens. Drie s’en bepalen ons geluk: santo, sano en sabio, heilig, gezond en wijs. De deugd is de zon van de wereld in het klein ( d.w.z.‘de mens’) en heeft als hemisfeer het goede geweten. Haar schoonheid is zo groot dat zij genade vindt bij God en de mensen. Alleen de deugd verdient onze liefde, alleen het kwaad onze afschuw. De deugd is het enige dat telt, het overige onzin. Bekwaamheid en grootheid dient men niet te meten aan het succes, maar aan de deugdzaamheid. Alleen de deugd heeft aan zichzelf genoeg. Zij bewerkstelligt dat een mens tijdens zijn leven wordt bemind en na zijn dood wordt herinnerd’

van een uitzonderlijk groot man
(Gracián)

Zij vormen het grootste geschenk van de Goddelijke Goedgunstigheid: een vruchtbare geest, een scherp oordeel en een uitzonderlijk milde instelling. Een levendige verbeelding bezitten is een groot voorrecht, maar juist denken en het goede begrijpen is nog meer waard. Juist denken is de vrucht van een redelijke natuur. Op twintigjarige leeftijd laten wij ons leiden door onze impulsen, op dertigjarige leeftijd door ons intellect en op veertigjarige door ons inzicht. Er zijn heldere geesten die zelf licht geven, als de ogen van een lynx, en beter zien naarmate de duisternis dichter is. Andere mensen zijn geluksvogels. Hun overkomt steeds net wat zij nodig hebben.
Een milde instelling is bepalend voor de smaak van het leven.