Er zijn nog zo’n 130 miljoen mensen op de wereld die in crisis leven: onder oorlogsomstandigheden, op de vlucht, in armoede, ondervoeding, zonder scholing, of soortgelijke ellende. Bijvoorbeeld kinderen worden gesmokkeld, seksueel misbruikt, verminkt, gedood voor hun vitale organen, gerekruteerd als soldaat of op een andere manier tot slaaf gemaakt. 69 miljoen kinderen onder de vijf jaar zullen overlijden aan vermijdbare ziekten, 167 miljoen in armoede leven en 263 miljoen niet naar school gaan voor 2030. En 750 miljoen vrouwen zullen in die periode getrouwd worden als kinderen.
Op 23 en 24 mei dit jaar werd in Istanbul de ‘World Humanitarian Summit’ gehouden om te proberen een overeenkomst tussen alle landen tot stand te brengen om de ergste noden van de mensheid effectief aan te pakken.
De Wereld Humanitaire Top in Istanbul was de eerste keer dat de humanitaire sector op wereldniveau bij elkaar kwam met de bedoeling om aandacht te vestigen op de groeiende humanitaire crisis in de wereld. De mondiale kosten daarvan zijn gestegen van $ 3.7 miljard in 2004 tot $ 20 miljard in 2015. De Top bereikte overeenkomst over een nieuwe manier om humanitaire noden te financieren. 
Ook om een strategische aanpak te formuleren in plaats van individuele benaderingen, zoals in Syrië of Zuid-Soedan. Er werd helaas geen voortgang geboekt over het voorkomen van schendingen van het internationale humanitaire recht – bij voorbeeld het bombarderen van ziekenhuizen en het vechten in dichtbevolkte gebieden – die leiden tot afschuwelijk hoge aantallen burgerdoden en -gewonden.
De resultaten van de Istanbul Summit hebben invloed op hoe beschikbare fondsen uit Europa en Nederland besteed worden aan humanitaire crises. Als dat daadkrachtiger en efficiënter gaat gebeuren, hebben de slachtoffers daar baat bij en hebben bijdragen van donoren een groter rendement. Wat op zijn beurt hopelijk tot grotere offerbereidheid leidt. De Internationale dag en de Istanbul Top geven extra aandacht aan deze wereldproblemen en scheppen grotere bereidheid om ze op te lossen.
Ook bij jou blijven deze problemen waarschijnlijk een snaar raken!
En die zijn in de loop van de tijd, geloof het of niet, afgenomen. De belangrijkste vluchtelingenorganisatie in de wereld, UNHCR, is na de Tweede Wereldoorlog opgericht om de massale vluchtelingenstromen van die oorlog te kanaliseren. Op dat moment waren er meer vluchtelingen dan nu met een beduidend kleinere wereldbevolking. Als je de geschiedenisboeken erop naleest is de geschiedenis een aaneenschakeling van oorlogen geweest en dat bracht hele volken in beweging, deels door het in slavernij nemen en verplaatsen van de bevolking. We moeten een onderscheid maken tussen politieke vluchtelingen aan de ene kant en economische migranten aan de andere kant. We hebben het nu over de eerste groep. Daar waren er 19.5 miljoen van eind 2014, zo’n 3 miljoen meer dan eind 2013. Vijf miljoen ervan waren Palestijnen. De belangrijkste landen van herkomst zijn Palestina (5.0), (Afghanistan (2.6), Syrië (2.5), Somalia (1.1), Sudan (0.6), Dem. Rep. Congo (0.5) en Irak (0.4). De landen waar de meeste vluchtelingen verblijven zijn Turkije (1.6), Pakistan (1.5), Libanon (1.2), Iran (1.0), Ethiopië (0.7) en Jordanië (0.7). 
Ontwikkelingslanden herbergen 86 % van alle vluchtelingen. Naast deze vluchtelingen die in een ander dan eigen land zitten, waren er eind 2014 meer dan 38 miljoen intern ontheemden, d.w.z. door noodzaak verplaatst binnen de grenzen van hun eigen land. De grootste aantallen zijn in Syrië (7.6), Colombia (6.0), Irak (3.6), Dem. Rep Congo (2.8), Zuid Soedan (1.5) en Afghanistan (0.8). Eind 2014 waren er 1.7 miljoen openstaande asielaanvragen, waarvan 275.000 in Rusland, 173.000 in Duitsland en 121.000 in de V.S.
