web analytics

Auteur: admin

Sport voor Ontwikkeling en Vrede.

De Verenigde Naties hebben op het hoogste niveau  (Algemene Vergadering,194 landen) zo’n 130 internationale dagen uitgeroepen over een grote variëteit aan onderwerpen. De bedoeling van deze internationale dagen is om maatschappelijke en politieke aandacht te richten op bepaald onderwerpen en de belangen ervan te stimuleren. Op die dagen worden doorgaans breed-georiënteerde activiteiten georganiseerd. Deze ‘internationale dagen’ benadering is effectief gebleken en nog steeds worden nieuwe dagen uitgeroepen.
De Internationale Sportdag voor Ontwikkeling en Vrede is voor het eerst uitgeroepen op 6 april 2014.

sportdag3Sport bestaat al minstens sinds de Olympische Spelen in het Oude Griekenland. De relatief recente popularisering van sport was een ontwikkeling van de eerste orde: het ombuigen van agressieve, dikwijls gewelddadige concurrentie naar vredelievend en vriendschappelijk spel, in feite de vervanging van (negatieve) agressie door (positieve) sportiviteit. De Engelse cultuur heeft hier grote bijdragen geleverd, onder meer door de ‘uitvinding’ van tennis en voetbal.

Sporten op zich, vooral collectieve, brengen positieve gebruiken in het leven van individuen en in de maatschappij. Sport vormt houding en karakter. Het bevordert onderling begrip en samenwerking, solidariteit, verdraagzaamheid, sociale insluiting en gezondheid, op lokaal, nationaal en internationaal niveau. sportdagHaar intrinsieke waarden, zoals team work, fair play, discipline en respect voor de tegenstander worden over de hele wereld begrepen. Sport heeft de potentie om individuen, gemeenschappen en naties te helpen ontwikkelen. Het promoot persoonlijke ontwikkeling, is een belangrijke factor in het slechten van barrières tussen de geslachten en kan bruggen slaan tussen elkaar vreemde groepen. Het helpt ook de meer kwetsbare groepen in de samenleving, vooral jongeren en mensen met een handicap, om hun mensenrechten te beleven, inclusief veilige gelegenheden om aan gymnastiek en sportactiviteiten deel te nemen. Dit draagt bij aan hun integratie in de maatschappij en aan hun motivatie om onderwijs te volgen.

sportdag7

De sportindustrie heeft een belangrijke rol te spelen in de promotie van milieu bewustzijn en van duurzame praktijken. Het aandeel van de sport in de Nederlandse economie is ongeveer 1 procent. Het is één van de sectoren waar veel vrijwilligers actief zijn.

Recreatief en educatief neemt sport in het westen een belangrijke plaats in en er wordt  veel aandacht, tijd en geld aan besteed Dat geldt in veel mindere mate voor ontwikkelingslanden, waar de faciliteiten, financieel en anderszins, beperkt zijn. Daar valt nog een wereld te winnen.
We zijn op de goede weg, maar er is nog veel ruimte voor verdere verbroedering met andere volken, religies en culturen. Sport kan daar een eminente bijdrage aan blijven leveren.

Veel sport, veel sportiviteit, veel plezier!

Terreur, rechtvaardigheid en vrede

De recente terreuraanslagen in Brussel zijn weerzinwekkend! Het persoonlijke leed, de vernielingen en ontwrichtingen van het dagelijks leven, het zou niet moeten kunnen. En we veroordelen deze barbaarse praktijken ten volle. En onze ontsteltenis, woede en angst roepen natuurlijkerwijs om wraak. We kunnen te midden van onze gebruikelijke veiligheid en comfort niet bevatten hoe menselijke wezens tot dit soort gruweldaden kunnen komen, hier en op de slagvelden in het Midden-Oosten. terreur1Je kunt mensen blijkbaar veel wijs maken en ze fanatiek maken voor een zaak. Zo zelfs, als nu in Brussel, dat ze de menselijkheid totaal uit het oog verliezen en ze, bezeten door een idee, moordend rondgaan. En deze aanslagen beginnen helaas routine te worden.

Hoe kan dit nou gebeuren!? Een gedeeltelijke verklaring is dat er onder deze terroristen en hun achterban een gevoel van uitbuiting en onrechtvaardigheid in hun wereld bestaat. Terwijl het publiekelijk nog niet duidelijk is wie er achter ISIS staat, lijdt het geen twijfel dat de Islamitische landen en volken in het Midden-Oosten zich ernstig tekort gedaan voelen. Eerder al onder het koloniale bewind en meer recentelijk door ingrepen van wereldmachten. Om maar twee voorbeelden te noemen: de totaal ongerechtvaardigde oorlog in Irak, begonnen door de V.S. op valse voorwendselen, en waarbij circa een miljoen, herhaal 1.000.000, mensen om het leven zijn gekomen.terreur3 Kun je het leed becijferen wat die oorlog aan doden, gewonden en vernielingen heeft opgeleverd, naast de duizend miljard dollar die hij het Amerikaanse volk gekost heeft!? Het tweede voorbeeld is de oprichting en uitbreiding van de Staat Israël. Dat gebeurde en gebeurt op een manier van achttiende eeuwse kolonisatie met diefstal van land, verjaging en onderdrukking van de oorspronkelijke bevolking en dat met alle rechtmatige en onrechtmatige middelen die beschikbaar zijn. Er zijn nog meer verschrikkelijke voorbeelden van imperialistisch ingrijpen zoals in Afghanistan, Syrië en Libië. In al deze gevallen gaat het om westers-Israëlische belangen, met minachting en ten koste van lokale bevolkingen en belangen. Onder die omstandigheden moeten er toch wel sterke gevoelens van onrechtvaardigheid en weinig respect voor het westen bestaan, om het zacht uit te drukken. De roep om vergelding lijkt groot.
En hoe staat het met de Islamitische groeperingen in West-Europa. De oorsprong van hun aanwezigheid ligt in de jaren vijftig en zestig toen zij of hun voorouders uit Noord-Afrika en het Midden Oosten werden aangetrokken om onze welvaart te handhaven en vergroten. In feite is in Nederland het merendeel gelukkig goed of redelijk geïntegreerd. Maar een aanzienlijk deel, zoals in Frankrijk, is verpauperd en leeft geïsoleerd van de autochtone bevolking. Onder maatschappelijke discriminatie en met politieke partijen die zich verzetten tegen deze allochtone groeperingen.
De mishandeling van Islamitische bevolkingen en de achterstelling van allochtonen is voor een groot deel structureel en zo is de frustratie, zo niet anarchisme, van een deel van deze bevolkingen en groepen. Hierop een politieke ideologie bouwen, zoals ISIS dat succesvol schijnt te doen, met steun vanuit rijke Arabische en mogelijk andere landen, ligt voor de hand. En nu de frustratie uit het Midden Oosten zich verenigt met die in het westen, lijkt het hek van de dam.
Hoe we op korte termijn uit deze terroristische confrontatie komen is een  existentiële uitdaging. Wraakgevoelens en -acties zijn begrijpelijk maar lossen niets op. Integendeel, dat roept tegenacties en wederwraak op in een vicieuze cirkel met polarisatie en oorlog als resultaat.

terreur5

Vergeving is misschien veel gevraagd, maar zouden we, als onze gevoelens gekalmeerd zijn, kunnen proberen de situatie te begrijpen en structurele oplossingen te vinden.  Op langere termijn kan alleen internationale rechtvaardigheid, internationaal recht en ontwikkeling de situatie in goede banen leiden. Macht, rijkdom en misbruik ervan aan de ene kant, rechtvaardigheid en ontwikkeling voor ieder aan de andere kant. Wie gaat het Goede verdedigen, al is het maar voor de uiteindelijke bescherming van eigenbelang!? Als de regeringen het niet willen of kunnen vanwege hun overwegende identificatie met macht en rijkdom, dan kan in ieder geval het maatschappelijk middenveld, inclusief de kerken, en de burger zijn stem laten horen!
De gestage opmars van het mensdom naar een eerlijke en compassievolle wereld zal zijn. Rechtvaardigheid en recht moeten zegevieren! En terrorisme de wereld uit

terreur2

Internationale Geluksdag (20 maart)

In de filosofie is het begrip ‘geluk’ al lang gangbaar. De Griekse wijsgeer Aristoteles ( 384 – 322 vóór Chr.) zag een gelukkig leven als doel van de deugduitoefening. In de negentiende eeuw hadden we de filosofische stroming van het Utilisme, die het grootste geluk voor het grootste aantal mensen nastreefde. Ook in de politiek is het begrip al eeuwen bekend, getuige de Grondwet van de Verenigde Staten die in de 18de eeuw, de ’pursuit of happiness’ als één van de doeleinden van de nationale gemeenschap bestempelde.

geluk4Het is evenwel nog niet lang geleden dat het begrip ‘geluk’ populair werd  onder de westerse bevolkingen. Je zou een scheidslijn kunnen trekken bij de Tweede Wereldoorlog. Tot dan waren de levensomstandigheden voor het overgrote deel van de bevolking van dien aard, dat je blij was te overleven of althans het hoofd boven water te houden. De zware levensomstandigheden met grote gezinnen, penibele arbeidsomstandigheden, frequente epidemieën en ziektes, de sociale spanningen en onzekerheid maakten van het leven geen lolletje, integendeel. Geen sprake van geluk, maar van een zware last van permanente zorgen, wat we tegenwoordig ‘stress’ noemen. Met de snelle sociaaleconomische ontwikkelingen van na de oorlog krijgt het begrip geluk meer aandacht.
De Universele Rechten van de Mens (1948) bevestigden dat iedereen recht heeft op geluk, voor zichzelf en zijn naasten. Maar geluk is moeilijk alleen te krijgen. Geluk is de resultante van andere omstandigheden, voor een belangrijk deel gebaseerd op de bevrediging van basisbehoeften. geluk2Het is een bijproduct van wat men doet. Het stellen van doeleinden en ze metterdaad realiseren brengt voldoening en geluk. Zoals een spreekwoord zegt: ‘Geluk is een reis, geen bestemming, een proces, geen doel!’ Geluk in onze cultuur verlengt het leven  van gezonde mensen  met zo’n zeven en een half tot tien jaar, door dat ze minder stress ervaren. Gelukkige mensen hebben meer kans om getrouwd te raken en succesvolle huwelijk te hebben. Ze hebben meer vrienden, zijn productiever op het werk en verdienen meer.

De verschillen in duurzaam geluk tussen mensen worden voor zo’n vijftig procent bepaald door erfelijke eigenschappen. Levensomstandigheden bepalen voor rond tien procent  het geluksniveau. Op de andere veertig procent  heb je door je denken en doen dus wel invloed. ‘Gelukkig zijn‘ kun je tot op zekere hoogte leren. De succesvolste therapievorm  is de cognitieve therapie, die ervan uitgaat dat je door je denken je emoties kunt bijsturen. Positief psycholoog  Barbara Frederickson adviseert het aantal positieve ervaringen in je leven op te voeren in verhouding tot de negatieve. Als je drie of meer positieve ervaringen tegenover één negatieve hebt, ga je floreren! Klaar staan voor de medemens is voor velen zo’n sterke positieve ervaring.

geluk
Vier jaar geleden riep de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 20 maart uit als Wereldgeluksdag omdat het ook belangrijk is op land- en wereldniveau. Onderzoek heeft aangetoond dat naast geluk als een persoonlijke ervaring, het ook een kwestie van volksgezondheid, wereldeconomie en nationaal welzijn is. Zes factoren, te weten: per capita inkomen, sociale contacten, het verwachte aantal gezonde levensjaren, maatschappelijke vrijheid, goedgeefsheid en afwezigheid van corruptie verklaren bijna driekwart van de verschillen tussen de diverse landen.
Ter gelegenheid van de Wereldgeluksdag publiceerde de V.N.  afgelopen week het World Happiness Rapport voor 2016. Denemarken, op de hielen gevolgd door Zwitserland, is daarin het gelukkigste land op de wereld. Net als in 2015 horen IJsland, Noorwegen, Finland, Canada, Nederland, Nieuw Zeeland, Australië en Zweden ook tot de top tien. Nederland staat op de zevende plaats. Het doet goed af en toe stil te staan bij hoe gelukkig we in Nederland zijn!

geluk1

 

Wereldverbeteraar

Als je wereldverbeteraar wilt worden of in dat fenomeen geïnteresseerd bent, moet je het boek  lezen van Larissa MacFarquhar ‘Strangers Drowning’. (Nu ook beschikbaar in een Nederlandse vertaling onder de titel van ‘Wereldverbeteraars, een filosofische verkenning van altuïsme’).

strangers drowningMacFarquhar geeft in haar boek een beschrijving van de kenmerken van een wereldverbeteraar en een aantal verhalen over echte voorbeelden daarvan. Ongelooflijke verhalen van idealisten die zich fanatiek inzetten, met opoffering van eigen welzijn en dat van familieleden, om minder begunstigden te helpen.
De normale manier om goed te doen is om diegenen te helpen die je nabij zijn, mensen die je kent of aanvoelt.
Een tweede type heeft een meer abstract uitgangspunt – een gevoel van onrechtvaardigheid in de wereld in zijn geheel en een verlangen naar goedheid als zodanig.
Macfarquhar heeft het over dit tweede type wereldverbeteraar. Die  wordt in het Nederlands ook wel het geitenwollensokkentype genoemd, een wat wereldvreemde, non-conformistische sociale hervormer. Dit tweede type is niet beter of slechter dan het eerste, maar hij is zeldzamer en moeilijker te begrijpen.
Het eerste type roept geen onbehagen op. Als hij klaar is met zijn goede daden  keert hij naar zijn dagelijkse leven terug. Al kan hij tijdelijk als een held  worden gezien, uiteindelijk is hij een gewoon iemand, net zoals wij. Zijn of haar nobele daden houden geen verwijt aan ons in.heiligenleven
Het geitenwollensokkentype aan de andere kant weet dat er overal en altijd crises zijn en die zoekt hij op. Hij is niet spontaan en hij bereidt zijn goede daden in koele bloede voor. Hij kan barmhartig zijn, maar barmhartigheid is niet de reden waarom hij het doet. Hij leidt geen gewoon leven: zijn goede daden zijn zijn leven. Zijn altruïstisch bestaan is een impliciet verwijt aan ons omdat we ons bewust zijn  egocentrisch te leven.

Dubbelzinnigheid ten aanzien van het geitenwollensokkentype komt ook voort uit een diepe onzekerheid van hoe iemand dient te leven. Is het wel goed om te proberen een zo hoogstaand mogelijk moreel leven te leiden, het leven van een heilige!? Of mist dat soort leven een menselijke kwaliteit?  En mag men de belangen van vreemden boven die van naasten, van familie stellen? Politieke bewegingen en religieuze ordes zijn zich altijd bewust geweest dat een zekere afstand nemen van de aanspraken van gezin en familie nodig is voor een totale overgave aan iets groters. Maar zoals de discussie over het celibaat in de Katholieke Kerk aangeeft, de goegemeente heeft daar nu weinig begrip voor.

heiligenleven 4
Er is één situatie waarbij het uitzonderlijke gedrag van wereldverbeteraars normaal lijkt, en dat is in het geval van oorlog. Wereldverbeteraars zijn zeldzaam omdat het in de menselijke natuur zit om voor zichzelf op te komen. In oorlogstijd wordt extreme kwaadaardigheid verontschuldigd, evenals extreme deugdzaamheid. In vredestijd kan zelfverloochening zwak lijken, een kwestie van teveel empathie en te weinig zelfrespect. In oorlog lijkt onzelfzuchtigheid op heldendom. Het verschil dan tussen een wereldverbeteraar en een gewoon iemand is dat de wereldverbeteraar steeds op het oorlogspad is.
Macfarquhar concludeert dat als er een strijd is tussen de eisen van het dagelijks leven aan de ene kant en van moraliteit aan de andere kant, het dagelijks leven wint.
Wat wereldverbeteraars missen is niet geluk maar argeloosheid. Zij missen het blinde geluk dat de meeste mensen in staat stelt hun bewustzijn af te sluiten van wat onaangenaam of onacceptabel is. Als er geen wereldverbeteraars zouden zijn, zou de wereld ongeveer zijn zoals die nu is , alleen slechter. Hun voorbeeld van goed doen leidt tot navolging, al is het in afgezwakte vorm. Niet iedereen kan wereldverbeteraar zijn. Maar, concludeert MacFarquar, deze idealistische, veeleisende en doorzettende lieden dragen er toe bij  dat de deugden in stand worden gehouden.

 

Internationale Vrouwendag (8 maart)

De Verenigde Naties roepen ‘International Days’ (Werelddagen) uit om speciale aandacht voor een maatschappelijk onderwerp te vragen en om de belangen ervan te promoten. Zo ook voor de Internationale Vrouwendag op 8 maart. En dat is een schot in de roos.

8 maart 1

Om historische redenen is de helft van de wereldbevolking door de geschiedenis heen achtergesteld geweest. En nog steeds, in variabele mate en afhankelijk van waar je woont en tot welke groep je behoort. Aan het ene uiterste de meer dan 200 miljoen vrouwen die besnijdenis ondergaan hebben en aan de andere kant landen waar vrouwen grotendeels geëvolueerd zijn, zoals in Scandinavië, ons land en andere rijke, moderne landen. In de laatste is er nog wel discriminatie in de sociaaleconomische sfeer via een glazen plafond in vooral de zakenwereld. Dat wordt wel langzaam opgekrikt. Omgekeerde discriminatie bestaat nog steeds in westerse huishoudens, waar de man wel steeds meer verantwoordelijkheid neemt, maar waar de vrouw het meeste werk blijft doen.
Er is de laatste honderd jaar, voornamelijk in ontwikkelde landen, grote voortgang gemaakt in de emancipatie van de vrouw. Maar er valt nog veel te doen, vooral in landen met traditionele culturen. We zijn op de goede weg en sociale gebruiken en culturele tradities kun je niet hals over kop veranderen. Mensen zijn daar mee groot gebracht, geloven ‘heilig’ in de juistheid ervan en het is een deel van hun identiteit, zelfs bij vrouwenbesnijdenis, hoe afgrijselijk het ook is. Onderwijs, media, politiek, religie, alle dienen in zo groot mogelijke harmonie samen te werken om de gewenste veranderingen tot stand te brengen.

8 maart 3Wat verklaart de onderscheiden posities van man en vrouw? In het verre verleden was de man de jager en broodwinner, en de vrouw de opvoedster. Lichamelijke verschillen, waaronder fysieke kracht, hebben grotendeels die rollen  bepaald. Die speelden, en spelen nog,  een rol bij de machtsverhoudingen in het gezin, waar meningsverschillen regelmatig beslist worden door het recht van de sterkste.
Religieuze en maatschappelijke instanties namen dat primaat van de man over en die situatie is tot voor kort in stand gebleven. De strijd om het bestaan in onze ontwikkelde wereld hoeft doorgaans niet meer met lichamelijke krachten gestreden te worden. Evenwel zijn door opvoeding en onderwijs de culturele en sociale verschillen tussen man en vrouw blijven bestaan, hoewel steeds meer in afzwakkende vorm. De wetenschap vertelt ons dat er  hormonale  en sociaalpsychologische verschillen tussen man en vrouw zijn. Ongetwijfeld. Maar als je de basisbehoeften en functionering van de twee seksen naast elkaar legt, dan is er in maatschappelijk opzicht geen wezenlijk verschil. Als werkhypothese kun je met allebei hetzelfde omgaan. Dat haalt wel een sluier van romantiek weg in de contacten tussen de geslachten, maar kalverliefde en plezierige vlinders-in-de-buik, zullen toch wel kortstondige kicks blijven geven. Als je langdurige relaties aangaat, kun je  beter als gelijkwaardige maatjes met elkaar omgaan.
– In erotische overpeinzingen is de vrouw de koningin van de schepping

– In de geschiedenis was ze het kind van de rekening

– In het aards paradijs was Eva de rib van Adam, nu is Madeleine

(bijna) de evenknie van John.

Nationale Complimenten Dag (1 maart)

Een welgemeend compliment doet wonderen, zowel bij het geven ervan  als bij het ontvangen. Om mensen te laten bloeien, hebben ze drie positieve ervaringen nodig tegenover één negatieve.  De meeste mensen moeten het met twee positieve ervaringen tegenover één negatieve doen en houden het hoofd dan net boven water, zonder bevlogen te leven en werken.
Positieve ervaringen verschillen in belangrijkheid: het compliment is zijn gewicht in goud waard!
Her fraaie is dat als je veel complimenten maakt, de kans groot is dat je er ook veel terug krijgt. Dat proces leidt dan tot een zichzelf versterkende heilzame cirkel en een positiever en prettigere samenleving.

nat complimentendag
Laten we beginnen onszelf vandaag een extra complimentje te maken. En vervolgens  onze partner, kinderen, familie, vrienden en buren.

Onze overheid, op lokaal, provinciaal en nationaal niveau verdient ook gecomplimenteerd te worden, want we horen tot de best bestuurde landen in de wereld.

Zullen we vandaag ons Nederlandse volk een complimentje maken, met zijn openhartigheid, zijn hang naar vrijheid, zijn nuchterheid en zijn goedgeefsheid. Met zijn harde werk en hoge efficiëntie.

De Europese Unie heeft in Europa de beoogde vrede en welvaart gebracht die de oprichters voor ogen hadden. De spreekwoordelijke magere jaren die de Unie nu meemaakt, zullen weer omslaan in zeven vette jaren.

Op wereldniveau verdienen onder meer Secretaris-Generaal Ban Ki Moon, President Barack Obama en Paus Franciscus onze lof voor hun inzet voor een rechtvaardigere wereld.

mooie-tekst
Als medeburger ben ik onder de indruk, gewaardeerde bezoeker, van je welwillendheid en je humor te midden van je drukke bestaan. Ieder van ons is een parel van de Hollandse samenleving, op weg om wereldburger te worden.

Internationale Dag van de Sociale Rechtvaardigheid

De dag waarop we eraan herinnerd worden dat de samenleving op de juiste, rechtvaardige manier in elkaar dient te steken. Sociaal rechtvaardig is een begrip wat in de loop der tijden verandert: terwijl bijvoorbeeld slavernij en discriminatie van de vrouw in vroeger tijden geaccepteerd was, is het dat nu duidelijk niet meer. En het geldt niet alleen  voor onze directe omgeving of voor ons land, maar sociale rechtvaardigheid dient ook te bestaan in ontwikkelingslanden en tussen de rijkere landen aan de ene kant en de armere aan de andere kant.

sociale rechtvaardigheid 3

Er zitten twee belangrijke kanten aan: een rechtvaardige inkomensverdeling en gelijke sociale behandeling.
De levensstandaard in de ontwikkelde wereld is er de laatste eeuw flink op vooruit gegaan. De laatste decennia zien we ook belangrijke inkomensverbeteringen in opkomende landen, zoals China.
Maar er valt nog het nodige te doen om tot een rechtvaardige inkomensverdeling te komen, in onze ‘rijke’ landen, in opkomende landen en op wereldniveau. Nederland komt er, dank zij progressieve belastingheffing, qua netto inkomens, goed uit: de inkomensongelijkheid is bij ons de afgelopen dertig jaar nauwelijks toegenomen. In het merendeel van de geïndustrialiseerde wereld is die ongelijkheid sinds 1980 wel toegenomen. Op wereldniveau is het verschil tussen ‘arme’ en’ rijke’ landen nog heel groot: tussen sommige een honderdvoudig verschil, ruwweg van 500 tot 50.000 dollar per capita inkomen per jaar.
Landen hebben de verplichting niet alleen voor zichzelf te zorgen, maar ook bij te dragen aan rechtvaardige inkomens in de wereld. Als ingezetenen dragen we via belastingen bij aan inkomensoverdrachten in eigen land en, via ontwikkelingshulp, aan opkomende landen.

sociale echtvaardigheid 4

Verdere private bijdragen aan de laatste worden gemaakt via investeringen en via vrijwillige bijdragen aan niet-gouvernementele ontwikkelingsorganisaties of rechtstreeks. Op individueel niveau rijst de vraag welk deel van zijn inkomen een gemiddelde bewoner uit een rijk land zou dienen bij te dragen aan ontwikkelingslanden om ‘wereldrechtvaardig’ genoemd te kunnen worden!?  De befaamde ontwikkelingseconoom Peter Singer geeft een kwart van zijn inkomen weg, andere autoriteiten spreken over tien en weer andere over één procent.
Naast inkomen en welvaart heeft sociale rechtvaardigheid ook betrekking op sociale omgang en in het bijzonder gelijke behandeling. Er is  al veel vooruitgang gemaakt in het afschaffen van de ergste vormen van discriminatie, op grond van afkomst, ras, geloof en seksuele geaardheid. Maar er zijn nog veel landen waar welig gediscrimineerd wordt. En zelfs in onze westerse wereld kan het op een aantal punten beter.
De mensenrechten bieden een goed kader voor de verdere ontwikkeling van sociale rechtvaardigheid. Op deze Internationale Dag staan we stil bij de voortgang die de wereld al gemaakt heeft en vooral bij de stappen die we nog moeten zetten, individueel en collectief, om de wereld sociaal rechtvaardiger te maken.

Doe vriendelijk dag

Goede morgen. Alles goed!?

Fijne wensen op ‘doe vriendelijk dag. Praktisch iedereen waardeert zo’n groet.

vriendelijkheid

Niet alleen vandaag, waarom er niet een gewoonte van maken? Als mensen elkaar tegenkomen en de uiterlijke maat nemen, kan het vriezen of dooien, is hij of zij aardig of niet aardig? Een simpele groet ontdooit dan en maakt de relatie positief. Het neemt eenzaamheid weg en schept een band, hoe zwak dan ook en als er een praatje uit voort komt, zoveel te beter.
Je kunt je groetkring makkelijk uitbreiden, als je mensen tegenkomt, in buurt,  winkel, zelfs bij het loket.

Als je helemaal positief wilt zijn, volg je het advies van Barbara Frederickson (Love 2.0) en wens je in gedachten mensen waar je mee te maken hebt, of zelfs op afstand, een mooie dag of een gelukkig leven, ook als ze je minder liggen.
We dienen niet alleen vriendelijk te zijn tegenover anderen, maar ook tegen onszelf. En vriendelijkheid is meer dan nodig tussen organisaties en landen.
Wat ook een groot verschil maakt in de dagelijkse omgang is een welgemeend compliment. vriendelijk

En als het erin zit een glimlach. Met een stralende lach is de warmte die je verspreid op volle zonnesterkte.

Fijne dag

Dag van de Liefde

Morgen, 14 februari is het Valentijnsdag, ook wel Dag van de Liefde genoemd.

Deugd.net wenst jou en de jouwen veel liefde en geluk, op deze dag en alle andere dagen. Alle vormen van liefde zijn goed, van eigenliefde, via verliefdheid en compassie tot aan de liefde voor alle mensen. Valentijnsdag 2016
Liefde is de grootste van alle deugden en volgens positief psycholoog Barbara Frederickson de verhevenste van onze gevoelens. Volgens haar kun je je gevoelens van liefde versterken en uitbreiden Daar komen we een volgende keer op terug.

Vandaag willen we enkele fraaie gezegdes aanhalen van Huub Oosterhuis uit zijn boek ‘Ik versta onder Liefde’(blz. 12):
‘Ik versta onder liefde die duizenden nuances van vriendelijkheid en vriendschap, van hartstocht en hoofsheid, van tact en geduld, van bedachtzame eerbied en mededogen, van lange trouw en spontaniteit, waarmee mensen elkaar bejegenen.

Ik versta onder liefde
Ik versta onder liefde ook: de denkkracht en de intuitie-kracht, de wijsheid en de wetenschap, en alle fantasie en volharding en optimisme waarmee de aarde wordt opgebouwd, steeds opnieuw, tegen alle afbraak in.
Alles wat ten goede is, alles wat zingt en in vervoering brengt, alles wat troost en tot bezinning leidt, en alles wat bijdraagt tot iets meer recht en vrede, voor zoveel mogelijk mensen, noem ik liefde’ (einde aanhaling).

GOED BETER DOEN

In zijn ‘Doing Good Better’ behandelt William MacASKILL hoe je anderen zo effectief mogelijk kunt helpen. Je dient, zegt hij, hart en hoofd beide te gebruiken, want als je niet eerlijk en onpartijdig met je altruïsme omgaat, krijg  je dikwijls geen goede resultaten. Nuchter met liefdadigheid omgaan, zou, de altruïstische daad van zijn deugdvolle waarde ontdoen. Effectief altruïsme is een combinatie van moraalfilosofie en economie.

doing good better

Hij stelt dat je de volgende vijf vragen goed moet zien te beantwoorden bij altruïstische plannen:
–  Hoeveel mensen help ik ermee en hoeveel verschil maakt dat?

–  Is dit het meest effectieve wat je kunt doen? De meeste toegevoegde waarde komt van de beste projecten. Voorbeeld is de uitroeiing van pokken, waarbij tussen de 60 en 120 miljoen levens gespaard zijn. Het redden van een leven in arme landen kost ongeveer 3.400 dollar, terwijl één levensjaar toevoegen in de V.S. gebeurt op basis van 50.000 dollar.

–  Is deze sector verwaarloosd? Redeneer op basis van marginaal nut en de wet van de verminderende meeropbrengst. Bijdragen aan hulpactiviteiten in arme landen geven meestal een groter rendement dan die in welvarende landen. Volgens berekeningen van gezondheidseconomen zorgt één extra dokter in de V.S. voor vier gespaarde levens in zijn loopbaan. In Ethiopië zou zo’n dokter 300 levens sparen. In het algemeen is het nuttiger om aan goede armoedebestrijdingsprojecten te geven dan aan rampenbestrijding. Rampenbijdragen zijn vaak op basis van  publiciteit en niet op grond van omvang en ernst.

–  Wat zou er gebeuren zonder mijn hulp? Het goed wat ik doe is niet alleen een zaak van concrete resultaten, maar is het verschil wat ik door mijn actie in het algemeen maak. In plaats van een maximale directe inbreng in een project, kun je als alternatief ook hogere verdiensten in de huidige baan aan liefdadigheid schenken (earning to give).
– Kans op, en omvang, van succes. Het maximaliseren van toegevoegde waarde wordt in het algemeen als de beste strategie gezien voor het nemen van beslissingen.
doing goodAls je rationeel wilt bepalen welke liefdadigheidsinstelling je wilt steunen, moet je het volgende onderzoeken:
– Wat voor projecten voert deze instelling uit?
–  Hoe efficiënt gebeurt dat?
–  Wat is de omvang en degelijkheid van gegevens (veel projecten zijn niet effectief)?
– Wat is de kwaliteit van de uitvoering?
– Zijn extra fondsen nodig?
MacASKILL behandelt op dezelfde manier de kwestie van milieubewust leven, waarbij vegetarisme hoge ogen gooit en hij bij het kopen van Fair Trade producten vraagtekens plaatst.
De verstandelijke benadering van liefdadigheid past hij ook toe op het gebruik van tijd en op de keuze van een loopbaan.
Een waardevol boek!